فکرش را بکنید که به غیر از انگشتر حضرت سلیمان، پرچم
پیروزی رسول خدا (ص) وزره ایشان، ذوالفقار و دیگر میراث انبیاء، عصا و سنگ
حضرت موسی (ع) نیز به آقای ما رسیده است. البته، امامان پیش از ایشان نیز،
به این میراث دسترسی داشتند امّا استفاده از این میراث در زمان حضرت مهدی
(عج الله تعالی فرجه) محقق می شود.
امام محمد باقر (ع)، ضمن حدیثی
این واقعیت را می شکافند: «چون قائم (ع) به مکه خروج کند و اراده و قصد
کوفه نماید، منادی آن حضرت ندا می کند: "آگاه باشید! کسی طعام و آب حمل
نکند" و سنگ موسی (ع) را که از آن دوازده چشمه جاری می شد، حمل می کنند. در
منزلی فرود نمی آیند مگر آنکه آن را نصب می نمایند و از آن چشمه ها جاری
می شود. هر که گرسنه باشد، سیر و هر که تشنه باشد سیراب می شود. آن سنگ،
توشه ی ایشان است تا وارد نجف شوند. چون در ظهر کوفه فرود آمدند، از آن
پیوسته آب و شیر جاری می شود. هر که گرسنه باشد، سیر و هر که تشنه باشد،
سیراب می شود.» (1)
چشمه ی شیر! شبیه چه چیزی است؟ شبیه بهشت؟ درست
حدس زدید! قرار است، به همین زودی زود، آقای ما و بهشت هر دو با هم ظهور
کنند. شاید باید درست تر بگوییم: بهشت با آقای ما ظهور می کند...
پی نوشت:
1. الخرائج و الجرائح، ج 2، ص 690؛ به نقل از نهاوندی، علی اکبر، العبقری الحسان، ج 7، ص 370