علما در آخرالزمان، رنگ عوض می کنند

صفحات تاریخ را ورق می زنیم و نگاهی به وقایع و انقلاب های مهم علیه ظالمان می اندازیم که این انقلاب ها و ظلم ستیزی ها اساس تداوم جوامع اسلامی بوده است. اما نقطه ی مشترک بسیاری از این انقلاب ها رهبران آن است که معمولاً از میان علمای دینی و مذهبی بوده اند. برای مثال در ایران از اشخاصی مانند میرزای شیرازی در ماجرای اعلام حرمت تنباکو و یا امام خمینی (ره) در براندازی رژیم طاغوت می توان یاد کرد. همه ی این جریانات نشان دهنده ی اهمیت نقش علما در تمام زمان هاست.

اما به نظر شما در عصر قبل از ظهور حضرت مهدی (ع) که همه چیز دگرگون می شود، علما چه تغییراتی خواهند کرد و برخورد مردم با آنان به چه صورت خواهد بود؟

نگران امتماهمیت نقش علما در طول تاریخ را می توان از کلام رسول خدا (ص) بهتر درک کرد:
« دو صنف از امت من هستند که اگر آنها اصلاح شوند مردمان اصلاح می شوند، و اگر آنها فاسد باشند مردمان فاسد می شوند: آنها علما و زمامداران هستند.»(1)
و هم چنین می فرمایند:«برای امتم بعد از خود در مورد سه چیز بیمناکم: 1- لغزش عالم، 2- ستم زمامداران، 3- پیروی هوای نفس».(2)

بدترین علماپیامبر (ص) عالمی که سر بر آستان پادشاهان بساید را عالم بد توصیف می کنند.
«بدترین علما آنهایند که پیشانی به آستان پادشاهان بسایند و بهترین زمامداران آنهایند که به سوی علما بشتابند»(3)

رحلت علماالبته ناشکری مردم و ظلم روزگار، به همین منوال نادیده گرفته نمی شود و طبق روایات فراوانی مرگ علما را خواهیم داشت.
امیر مومنان، حضرت علی(ع) می فرمایند:
«و آن هنگامی است که مرگ فقهای راستین را یکی پس از دیگری برباید و امت محمد (ص) نماز را ترک گویند.»(4)

و هم چنین ایشان در جای دیگری می فرمایند:
«خداوند علم و دانشی که به شما داده از شما سلب نمی کند، بلکه از طریق رحلت علمای ربانی این علم از میان شما رخت بر می بندد و گروهی نادان برای شما می ماند، از آنها فتوا می پرسید و آنها با رای خود برای شما فتوا می دهند، خود گمراه شده، شما را نیز گمراه می کنند.»(5)

هم چنین امام علی(ع) کمی فقیه هدایتگر و فراوانی فقیه خائن را در دوران آخرالزمان پیش بینی فرموده اند:
« و زمانی می آید که فقهای هدایتگر کم شوند و فقیهان گمراه و خیانت پیشه فراوان باشند و شاعران بسیار شوند.»(6)

عالم بی عملعالمان و دانشمندان اسلامى، حافظان دین خدا در روى زمینند و راهنمایى و ارشاد مردم در دست آنان است. آنان با تحمّل زحمات، مسائل دینى را از منابع شرعى استخراج کرده، در دسترس مردم قرار مى‏دهند؛ ولى در آخرالزمان وضع دگرگون مى‏شود و عالمان آن روزگار به گونه ی دیگری عمل خواهند کرد.

رسول خدا(ص) در این باره مى‏ فرمایند: «فقیهان آن روزگار، بدترین فقیهانى‏اند که در زیر آسمان به سر مى‏برند. فتنه و آشوب، از آنان آغاز مى‏شود و به آنان نیز بازمى‏گردد.»(7)
امیرالمومنین علی (ع) در توصیف علما و فقها می فرمایند:
«فقها به دروغ تمایل نشان می دهند و علما به شک و تردید تمایل نشان می دهند.»(8)

و طبق بعضی روایات این گروه اولین کسانی هستند که با امام زمان(عج) مقابله می کنند.
در روایتی رسول خدا(ص) دلشان از عالمان بی عمل روزهای آخرالزمان به درد می آید و می فرمایند:

«بعد از من پیشوایانی پدید می آیند که چون برفراز منبر قرار بگیرند سخنان حکمت آمیز می گویند، چون از منبر پائین آمدند نور حکمت و ایمان از آنها گرفته می شود، چنین دانشمندانی از مردار پلیدتر هستند.»(9)

فتوای بدون علمآدمی این روزها فتواهای جالبی از افراد به ظاهر عالم می شنود، حتماً شما هم چیزهایی در مورد جهاد نکاح به گوشتان خورده است. علمای جبهه ی النصره به زنان این اجازه را داه اند که برای تامین نیاز های جنسی سربازان، خود را در اختیار آنان قرار دهند.

«علمای آنها خائن و فاسق هستند. آنها و پیروان آنها، و آنانکه به سوی آنها می آیند و از آنها کسب نور می کنند و آنانکه آنها را دوست می دارند، با آنها می نشینند و با آنها مشورت می کنند، بدترین مخلوقات روی زمین می باشند. فقهای آنها خائن هستند و ادعا می کنند که بر سنت و طریقه و آئین من می باشند، ولی آنها از من بیزارند و من نیز از آنها بیزارم.»(10)

ولی نگران نباشید زیرا معصومین به ما اینگونه مژده داده اند:
«هنگامی که قائم ما ظاهر شود، از کسانی که بدون علم فتوی داده اند، انتقام می گیرد. وای بر آنها و پیروان آنها. آیا دین خدا ناقص بود که آنها تکمیل کردند؟، آیا در دین خدا انحرافی بود که آنها درست کردند؟...»(11)

 پی نوشت:
1.    نهج الفصاحه، گردآوری شده توسط ابوالقاسم پاینده ،ج2، ص393
2.    همان، جلد 1 صفحه 194
3.    المحجة البیضاء، فیض کاشانی، ج1، ص144
4.    الامام المهدی، صفحه 219، بحارالانوار، جلد 52 صفحه 258، الزام الناصب، صفحه 194 و بشاره الاسلام، صفحه 75 و 133
5.     تحف العقول، ابومحمد حسن حرانی، صفحه 23 و نورالابصار صفحه 35
6.      منتخب الاثر، صفحه 425، بحارالانوار جلد 51 صفحه 70 و بشاره الاسلام صفحه 5
7.      ثواب الاعمال، ص‏301؛ جامع الاخبار، ص‏129؛ بحارالانوار، ج‏52، ص‏190
8.       الزام الناصب، ص207؛ روزگار رهایی782
9.    بشاره الاسلام ، صفحه 132 و الزام الناصب صفحه 195
10.    الزام الناصب، ص 185
11.    همان، ص 108


منابع به نقل از روزگار رهایی، کامل سلیمان، ترجمه: مهدی پور.

اینک آخرالزمان: قطع صله ی رحم

صفحات روزنامه را ورق می زنی و می بینی که یکی از مسئولان وزارت بهداشت اعلام کرده که تعداد زیادی از سالمندان که بیمار هستند، مشکل اصلیشان کمبودهای عاطفی است نه بیماری جسمی.

مستندی را در تلویزیون می بینی که نشان می دهد در یکی از کشورهای اروپایی، زنان و مردان سالمند، دختران جوانی را اجاره می کنند تا آن دختران جوان به عنوان نوه هایشان اوقاتی را با سالمند بگذرانند و هم صحبتشان شوند.

رسول خدا(ص) در توصیف روزهای آخرالزمان می فرمایند:
« هنگامی که بعد از من فحشاء و منکر رواج پیدا کند، مرگهای ناگهانی فراوان شود... خداوند آنها را با قحطی و گرسنگی گرفتار سازد... و هنگامی که پیوند خویشاوندی را قطع کنند، ثروتها در دست اشرار قرار می گیرد.» (1)

«هنگامی که پیوند خویشاوندی قطع شود، برای اطعام منت گذارند، مرحمت از دل بزرگان رخت بر بندد و حیاء از روی کوچکان گرفته شود.»(2)

«نشانه آن هنگامی است که مردم نماز را بمیرانند... بناها را محکم و مرتفع بسازند... قطع رحم نمایند، از هوای نفس پیروی کنند، خونها را سبک بشمارند، شهادت های دروغ آشکار شود...» (3)

آنچه باید باشد
صله رحم در اصطلاح عبارت است از کمک و نیکى کردن به خویشاوندان و هم دردى با آنان با جان و مال در حد توان انسان و در کل انجام هر کاری که موجب ارتباط با خویشان شود.

 صله رحم از جمله اعمالی است که در قرآن و روایات تاکید زیادی بر آن شده است و خداوند در حدیث قدسی، از آن به عنوان عمل خالص مورد پذیرشش یاد کرده(4) و روایات، آن را شافع روز جزا(5) و زکات اعضای بدن(6) دانسته اند.

هم چنین خداوند در حدیثى قدسى دیگری مى فرماید:
من رحمان هستم و نام رحم را از اسم خود مشتق کرده ام . پس هر کس صله رحم کند و با بستگان خود پیوند برقرار سازد، من او را با رحمت خود صله خواهم کرد و هر کس قطع کند، من رحمت خود را از او قطع خواهم کرد. (7)

در روایتی پیامبر اکرم (ص) فرمودند : هرکس برای دیدار یکی از نزدیکانش برود تا با جان و مالش صله رحم کند خداوند اجر صد شهید را به او خواهد داد و برای هر قدمی که برمی دارد چهل هزار حسنه به او می دهد و چهل هزار گناهش محو می شود و به همین تعداد درجات او بالا می رود و مانند انست که صد سال خداوند را با صبر  خالص عبادت کرده است.(8)

نتایج صله رحم
بر اساس آیات قرآن و سخنان اهل بیت(ع) خالص شدن اعمال و آسان شدن حساب در قیامت و دفع بلاها و زیاد شدن روزی(9)، برخوردارى از پشتیبانى خویشاوندان(10)، پالایش روح(11)، آبادانى سرزمین(12)، آرامش روانى و سلامت بدن(13)، افزایش عمر(14)، به تاخیر افتادن اجل(15) از نتایج صله رحم است

قطع رحم و عواقب آن
قطع رحم به معنای رسیدگی نکردن و محبت نداشتن نسبت به نزدیکان است و امر بسیار ناپسندی به شمار می‌رود و در اسلام حرام است.

 افتادن اموال و ثروت ها به دست اشرار(15)، عامل زود رسیدن مرگ(16)، محروم ماندن از رحمت خداوند(17)،  فقر(18) و عدم اجابت دعا(19) و گرفتارى به لعن خداوند(20)  ... برخی از عواقب قطع این عمل است.
برای اطلاع بیشتر در این زمینه می توانید به این مطلب مراجعه کنید.


پی نوشت:
1.       تحف العقول صفحه 43 و بشاره الاسلام صفحه 132
2.       بحارالانوار جلد 52 صفحه 63، 256 و 263، المهدی صفحه 199، بشاره الاسلام صفحه 132، الامام المهدی صفحه 219 و الزام الناصب صفحه 181 و 183
3.       الزام الناصب صفحه 180
4.       بحارالانوار، ج 77، باب 2، ح 7.
5.       بحارالانوار، ج 8، باب الشفاعه ، ح 39
6.       بحارالانوار، ج 74، باب 3، ح 62.
7.       جامع السعادات ، ج 2، ص 252، مستدرک الوسائل ، ج 15، ص 237
8.       بحارالانوار، ج73، ص 335
9.     اصول کافی مترجم ج 3 ص 229
10.   نهج البلاغه ، نامه 31.
11.   بحار الانوار، ح 74؛ اصول کافى ، ج 2، صص 150 و 151، ح 6 و 12.
12.   بحارالانوار، ج 96، باب 14، ح 55
13.   بحارالانوار، ج 74، باب 3، ح 34.
14.   بحار الانوار، ج 74، باب 3، ح 16.
15.   بشاره الاسلام صفحه 132
16.   بحارالانوار، ج 73، باب 138، ح 11.
17.   همان ، ج 74، ص 100، باب 3، ح 50.
18.   بحار الانوار، ج 77، باب 9، ح 1
19.   همان، ج 73، باب 136، ح 18.
20.   اصول کافى ، ج 2، ص 641.

چه خبر از نشانه های آمدن؟

- شما روی آنتن هستید! ما بی صبرانه منتظر شنیدن آخرین اخبار از ظهر بزرگترین مرد عالم هستیم.
- سلام عرض می کنم خدمت شنوندگان عزیز! دوستان! کاش شما در کنار خانه ی خدا بودید و این غوغا و شور رو احساس می کردید. ببخشید که نمی تونم جلوی اشکهام رو بگیرم. فضای اینجا آنقدر پر از محبّت و عشق و امیده که هر کسی رو تحت تأثیر قرار می ده. بالاخره پس از سالها انتظار، وعده ی خدا رسید!
- آقای گزارشگر! درباره ی نحوه ی تحقق این رخداد بزرگ بفرمائید.

- بله؛ همانطور که به گوش تک تک شما هم رسید، در ماه مبارک رمضان، بانگ بلندی در سحرگاه به گوش همه ی مردم جهان رسید و اعلام کرد: «ای مردم! حق با علی(ع) و شیعیان اوست.» (1) به بنده خبر رسیده که در تمامی نواحی جهان این ندا رو با زبان و لهجه ی خودشون شنیده اند. (2) پیرو این صدای بلند آسمانی، در غروب همان روز، صدای دیگری شنیده شد که یاران شیطان رو به گردهمایی دعوت می کرد. (3) شما هم هر دو صدا رو شنیدید؟

- بله! بعد از آن چه شد؟
- بعد از آن ما شاهد شکل گیری دو صف در مقابل هم بودیم. مردی که در هشت ماه اخیر، کشتار بسیار گسترده ای در منطقه ی عراق، سوریه، فلسطین و اردن به راه انداخته بود (4) رو که خاطرتون هست؟

- سفیانی رو می فرمایید؟ مگه می تونیم از خاطر ببریم؟! خون بسیاری از هم کیشان ما رو ریخته و شیعیان بسیاری رو سر بریده... (5)
- بله! این دشمن خدا بعد از این پیام ها، لشکرش رو برای فرستادن به مدینه تجهیز کرد. چرا که از اسکان امام در آن منطقه باخبر شده بود.
- جناب گزارشگر! آیا جناب یمانی در مقابله با آنها کاری کردند؟
- البته! یمانی، بزرگ ترین حامی امام عصر (علیه السلام)، نیروهای خودش رو به سمت شبه جزیره برده تا شرایط رو برای قیام امام آماده کنه. از طرف دیگر سّید خراسانی هم سپاهی رو برای مقابله با سفیانی وارد میدان کرده که در اهواز شکست سختی به آنها تحمیل کرده است.(6)
- خوب! از آغاز قیام بفرمائید. ما مشتاقیم آن صحنه رو توصیف کنید.
- بله البته! دیشب، یعنی جمعه شب، ما در کنار کعبه، شاهد ابر مرد تاریخ بودیم که با تکیه بر کعبه، مردم رو برای پیوستن به خودشون و رها کردن ظالمان دعوت کردند. (7) این ندا هم به گوش مردم جهان رسید. (8) هرچند باید اعلام کنم که شنیدن کی بود مانند دیدن؟!
- خوش به سعادتتون! آیا یاران امام بلافاصله به ایشون پیوستند؟

- بله. یاران ایشون مثل ابر پائیزی در مکه گرد هم آمدند (9) و امام رو مثل نگین در حلقه ی خودشون گرفتند. البته نخستین کسی که با امام بیعت کردند، حضرت جبرئیل امین(ع) بودند (10) که بعد از آن یاران برای بیعت به سمت امام شتافتند. با وجود ملائکه ی بزرگ الهی در کنار امام، فکر نمی کنم لشکری باشه که از ترس به خودش نلرزه.

در هر حال، بعد از این بیعت، امام با مردم عهدهایی بستند و از آنها عهدهایی گرفتند (11) که شرحش در گزارشهای بعدی خواهد آمد.
الان که در سحرگاه شنبه (12) قرار داریم، بنده شاهد آماده شدن سپاه ده هزار نفری امام به فرماندهی 313 یار ایشان، برای نبرد بزرگ نهایی هستم.

- آقای گزارشگر، می دونم که شما هم ان شاء الله عازم میدان نبرد هستید، به عنوان آخرین سوال: برای بینندگان توضیح می فرمائید که چطور از امام بودن این مرد اطمینان پیدا کردید؟ از این جهت که مدّعیان زیادی پیش از این دست به جعل نشانه های ظهور زده بودند.

- سوال بسیار به جایی بود. در صورتی که نشانه های چهره و قامت امام عصر(ع) رو نخواهیم در نظر بگیریم، از راه شناخت درست نشانه ها می تونیم پی ببریم که ایشون حقیقی هستند یا مدّعی. مثلاً ندایی که در ماه رمضان هر کس به زبان خودش می شنود، ظهور این ابرمرد در کنار خانه ی خدا، جمع شدن برترین مردان و زنان تاریخ در کنار هم، ندای حضرت جبرئیل(ع)، حرکت سپاه سفیانی به سمت مکه و... همگی ما رو مطمئن می کند که این مرد، همان منجی موعود است! شک نکنید که تردید در اینجا مایه ی هلاکته.

معذرت می خوام! سپاه داره حرکت می کنه. همین جا از تمام بینندگان و اخبارگوی محترم خداحافظی می کنم. به امید پیروزی حقّ! یا علی(ع)!
 
پی نوشت:
1. منتخب الاثر، ص 457 – الملاحم والفتن، ص 48؛ به نقل از سلیمان، کامل، روزگار رهایی، ترجمه علی اکبر مهدی پور، قم، نشر آفاق، چاپ پنجم، 1386، ج 2، ص 866.
2. غیبت نعمانی، ص 134؛ به نقل از سلیمان، همان، ص 865.
3. منتخب الاثر، همان؛ به نقل از سلیمان، همان، ص 866.
4. مجتبی الساده، شش ماه پایانی، ترجمه محمود مطهری نیا، تهران، نشر موعود، ص 80.
5. بحارالانوار، ج 52، ص 220.
6. مقدسی، فرائد فوائد الفکر، ص316، ح912.
7. بحارالانوار، ج 13، ص 180.
8. ر.ک به شش ماه پایانی، ص 177 و 178.
9. ابن أبی زینب، محمد بن ابراهیم‏، الغیبة للنعمانی / ترجمه غفارى‏، تهران، صدوق، چاپ دوم، 1376، ص433؛ با استفاده از نرم افزار جامع الاحادیث نور 3/5.
10. همان، ص 436.
11. منتخب الاثر: لطف الله صافی گلپایگانی، ص 468.
12. مفید، محمد بن محمد، الإرشاد للمفید / ترجمه رسولى محلاتى‏، تهران، اسلامیه، چاپ دوم، بی تا،  ج‏2، ص: 353؛ با استفاده از نرم افزار جامع الاحادیث نور 3/5.

اینک آخرالزمان: تن فروشی، راه کسب درآمد

سی دی فیلم مستندی راجع به فحشا در میان مردم پخش می شود و هیاهویی را در جامعه ایجاد می کند. فیلم مردی را نشان می دهد که خود را آرایش کرده و در یکی از پارک های شهر برای گذران زندگی اش ساعتی، خودش را اجاره می دهد. در سکانس بعد، زن اشک می ریزد و علت تن فروشی اش را سیر کردن شکم بچه هایش اعلام می کند.

رسول خدا(ص) در روایتی راه کسب درآمد مردان و زنان آخرالزمانی را اینگونه معرفی کرده اند:

«مرد برای تأمین زندگی، خود فروشی می کند و زن نیز این چنین است.»(1)

زن جوان به دادگاه آمده و طلاق می خواهد. او می گوید: همسرم با زن دایی اش رابطه نامشروع برقرار می کند و به او پول می دهد. حالا همه، حتی دایی شوهرم هم می داند اما او هم با وجود اطمینان، این رابطه را انکار می کند و فقط به فکر تامین پول مواد مخدرش است...

امیر مومنان، حضرت علی(ع) در وصف مردان بی غیرت روزهای آخر قبل از ظهور می فرمایند:

«مرد از همسرش انحرافات جنسی را می بیند و اعتراض نمی کند، از او آنچه را از طریق خودفروشی به دست آورده می گیرد و می خورد، اگر انحراف سراسر وجودش را فراگیرد اعتراض نمی کند، به آنچه انجام می شود و در حقش گفته می شود گوش نمی دهد...»(2)

«هنگامی که زن از راه نامشروع پول به دست آورد و مرد از درآمد او بخورد! وضع نامطلوب او را بداند و با او زندگی کند! زن و کنیز و دخترش را به کرایه بدهد و به لذایذ پست دنیا راضی شود!»(3)

آنچه باید باشد
اگر بخواهیم آنچه که درست است و در واقع دستور اسلام است را در این قسمت مرور کنیم، می بایست پیرامون دو موضوع حرمت تن فروشی و زنا و هم چنین حرمت درآمدی که از این راه کسب می شود، سخن بگوییم.

دیدگاه اسلام در مورد زنا

همان طور که می دانید در آیات قرآن و روایات زنا امری حرام معرفی شده  و مجازات های سخت دنیوی و اخروی برای آن وضع شده است.

دیدگاه اسلام درباره ی کسب حرام
در دین اسلام حرام خواری به هر طریق بسیار مذموم شمرده شده است. برای مثال خداوند متعال در قرآن کریم، حرام خواری را از صفات یهود شمرده و می فرماید:

«بسیاری از آنان را می بینی که در گناه و تعدّی و خوردن مال حرام، شتاب می کنند. چه زشت است کاری که انجام می دادند»؛ سپس می فرماید: «چرا دانشمندان نصارا و یهود، آنها را از سخنان گناه آمیز و خوردن مال حرام، نهی نمی کنند؟ چه زشت است عملی که انجام می دادند!». (مائده/62و 63)

و در آیه 6 هود، خداوند خیال بندگان را از جهت رزق و روزی راحت می کند و می فرماید: «هیچ جنبنده ای در زمین نیست، مگر اینکه روزی او برخداست. او قرارگاه و محلّ نقل و انتقالش را می داند. همه اینها در کتاب آشکاری ثبت است.»

و در کل خداوند در جای جای قرآن انسان را امر به خوردن از حلال می کند: «ای مردم، از آنچه در زمین است حلال و پاکیزه بخورید.» (بقره،168)؛ «از نعمت­های پاکیزه­ای که به شما روزی داده­ایم بخورید.»(بقره،57)

روزی حلال از دید ائمه(ع)
پیشوایان معصومین(ع) همواره با گفتار و عمل خود، پیروان را به تلاش برای به دست آوردن روزی حلال تشویق کرده و حلال بودن روزی را ویژگی لازم و دائمی درآمدها دانسته­اند. در روایات بسیاری که از پیامبر اکرم(ص) آمده است، مشاهده می­کنیم که آن حضرت کسب در آمد حلال را برای هر مسلمانی واجب دانسته است[4] و تلاش و کار کردن دراین راه را با جهاد برابر شمرده­اند.(5) و آن را برترین جزء عبادت معرفی کرده اند.

در روایت دیگری نیز حضرت(ص) می­فرمایند: هر کسی شب هنگام بر اثر جستجوی حلال، خسته به خواب رود، آمرزیده خفته است.(6) و هم چنین امام صادق(ع) به جستجوی روزی حلال امر می­فرمایند و آن را کمک و پشتیبان دین معرفی می­کنند.(7)

آثار سوء حرام خواری
هر مالی که انسان از راه نامشروع و حرام کسب کند، علاوه بر اینکه معصیت پروردگار را نموده و دارای عقوبت های اخروی است، در دنیا نیز موجب گرفتاری هایی مانند بی برکتی اموال(8)، عدم پذیرش عبادات (9)، عدم استجابت دعا(10)، قساوت قلب(11)، تأثیر منفی در نسل خواهد شد.

پی نوشت:
1.       بحارالانوار جلد 52 صفحه 257 و بشاره الاسلام صفحه 133
2.       الزام الناصب صفحه 195 و بشاره الاسلام صفحه 77
3.       الزام الناصب صفحه 183، منتخب الاثر صفحه 430، بحارالانوار جلد 52 صفحه 257 و بشاره الاسلام صفحه 132
4.       مجلسی، محمدباقر؛ بحارالانوار، تهران، انتشارات اسلامیه، ۱۳۶۴، ج۱۰۰، ص۹
5.       ری شهری، محمد؛ میزان الحکمه، ترجمه شیخی، حمیدرضا، قم، انتشارات دارالحدیث، ۱۳۷۷، چاپ دوم، ،ج۵، ص۲۰۵۹
6.       احسان بخش، صادق؛ آثار الصادقین، قم، دارالعلم، ۱۳۶۶، ج۴، ص۱۸۴
7.       همان
8.        امام صادق(ع) فرمود: «کسی که مالی را از راه غیر مشروع به دست آورد، ساختمان و آب و گل بر او مسلط می شود (تا مال او را تلف کند)»؛ سفینة البحار، محدث قمی، ج1، ص298.
9.       پیامبر گرامی اسلام(ص) فرمود: «هر شب در بیت المقدس فرشته ای فریاد می زد: هر کس مال حرامی بخورد، خداوند هیچ عمل واجب یا مستحبی از او را نمی پذیرد»؛ همان، ص299؛ بحارالانوار، ج100، ص141.
10.   پیامبر اکرم(ص) فرمود: «کسی که لقمه حرامی بخورد، تا چهل روز نمازش قبول نمی شود و تا چهل روز دعایش مستجاب نمی گردد و هر گوشتی که در بدن او از حرام روییده شود، به آتش جهنّم سزاوارتر است و هر لقمه حرامی، باعث روییدن گوشت در بدن می شود»؛ سفینة البحار، ج1، ص24.
11.   امام حسین(ع) به لشکریان عمر سعد فرمود: «از اینکه شما نافرمانی ام می کنید، و به سخن من گوش فرا نمی دهید، این است که شکم هایتان از حرام پر شده و بر دل هایتان مهر خورده و دیگر حق را نمی پذیرید. وای بر شما! آیا انصاف نمی دهید؟ آیا گوش فرا نمی دهید!؟»؛ نفس المهوم، محدث قمی، ترجمه کهری، ص110

اینک آخرالزمان: زنان آخرالزمانی، لباس نامرئی

این روزها در هر شهر و کشوری هم که باشید، نیاز به کند و کاو زیادی ندارد که لباس ها و مدل های مو و ... خاص و عجیب زنان را ببینید، لباس هایی که در عین لباس بودنشان، پوششی در کارشان نیست:

رسول خدا(ص) می فرمایند:
«هنگامی که زن ها را دیدید که بر سرشان چون کوهان شتر هاست، بدانید که نمازشان پذیرفته نمی شود.»(1)

«در آخر امت من ... زنانشان در عین لباس پوشیدن لخت و عور هستند و بر سرشان چیزی همانند کوهان اشتران لاغر است، آنها عطر بهشت را نمی شنوند. آنها را لعنت کنید که آنها از رحمت خدا بدور هستند.»(2)

«قیامت برپا نمی شود جز هنگامی که لباسی ساخته شود و زنها آن را بپوشند که در عین لباس پوشیدن لخت و عور باشند و اراذل و اوباش بر مردم شریف و آزاده برتری پیدا کنند.»(3)

هم چنین امیر مومنان، علی(ع) در وصف زنان آخرالزمان می فرمایند:
«زنها لخت و عور می باشند، زینتهای خود را آشکار می سازند، و از دین بیرون می روند، به فتنه ها می گرایند، به سوی شهوتها و لذتها می شتابند، محرمات الهی را حلال می شمارند و در جهنم جاویدانند.»(4)

آنچه باید باشد
براساس آیات قرآن و روایات، زنان مسلمان باید بدن خود را به جز گردی صورت و دو دست تا مچ بپوشانند و هر گونه نمایاندن بدن و جلب توجه که منجر به ایجاد لذت در نامحرم شود، در این دین حرام است. البته مسئله ی حجاب نه تنها در دین اسلام که در سایر ادیان نیز مطرح است و به تمام زنان عالم اختصاص دارد.

 خداوند متعال در قرآن در سوره نور، آیات ۳۰، ۳۱، ۳۳ و ۶۰ و سوره احزاب، آیات ۳۵، ۵۳، ۵۵، و ۵۹٫ مسئله ی حجاب را مطرح کرده است و حدود حجاب نیز در روایات، از زبان ائمه(ع) مشخص شده است، برای مثال یکی از اصحاب امام صادق(ع) از ایشان می پرسد،که چه چیزی حلال است برای مرد نامحرم که از زن ببیند؟ حضرت (ع) فرمودند: صورت و دست ها و قدم ها (روی پاها)»(5)

در مورد حجاب واجب، کافی است که زن به هر وسیله ای که می تواند خود را بپوشاند و لباس خاصّی شرط نیست; ولی پوشیدن لباس های تنگ و چسبان و همچنین لباس های زینتی اشکال دارد.(6)



پی نوشت:
1.       روزگار رهایی، کامل سلیمان، مهدی پور، ص753
2.       صحیح مسلم جلد 6 صفحه 168
3.       منتخب الاثر صفحه 426
4.       همان
5.       کلینی، الکافی، ج5، ص 520
6.       توضیح المسائل مراجع، ج 2، ص 421، مسئله 2435، دفتر انتشارات اسلامی.