درانتظارمنجی

درانتظارباران نیست آنکه بذری نکاشته

درانتظارمنجی

درانتظارباران نیست آنکه بذری نکاشته

ظهور تا حکومت: بازگشت درگذشتگان 2

آیا رجعت اتفاق می افتد؟
در اینکه رجعت اتفاق می افتد شکی نیست. چرا که هم در قرآن آیاتی درباره ی آن داریم و هم در روایات و هم عقل ما به لزوم رجعت گواهی می دهد. برخی از این دلایل را با هم می خوانیم:
دلایل قرآنی:
اول: «روزی از هر امتی، گروهی از کسانی که ما را تکذیب کردند محشور می کنیم و سپس آنها نگه داشته می شوند.» (آیه 83 سوره ی نمل)
همین که در این آیه آمده است: «گروهی از مردم...» به خوبی نشان می دهد که منظور از حشر در این آیه، حشر در قیامت نیست. چرا که در قیامت همه ی مردم مورد محاسبه قرار می گیرند.
این آیه روشن ترین آیه ی رجعت است.

دوم: «همانا ما فرستادگان خویش و مؤمنان را در دنیا، آن روزی که شاهدان اقامه شوند، یاری خواهیم نمود.» (آیه ی 51 سوره ی مؤمن)
خداوند که دروغ نمی گوید، وعده ای که نخواهد عمل کند هم همینطور، با این حال پیامبران بسیاری را سراغ داریم که در این دنیا یاری نشده اند. تقریباً همه ی پیامبران الهی یاری نشده اند! حضرت نوح (ع) 950 سال قومش را هدایت کرد و تنها 40 نفر از آنان به راه راست آمدند! وعده ی الهی در آینده و با رجعت محقق خواهد شد.

سوم: «ما تو را نفرستادیم مگر برای بشارت و بیم همه ی مردم جهان...» (آیه ی 28 سوره ی سبأ)
از آنجایی که دعوت پیامبر اکرم (ص) هرگز جهانی نشد، و این «همه ی مردم جهان» شامل همه ی نسل ها و عصرها می شود، باید به این نتیجه رسید که فرصتی برای محقق شدن این وعده روی خواهد داد.

دلایل روایی:
اول: احادیثی از این دست:
«اولین شخصی که به دنیا رجعت می کند حسین بن علی (ع) است....» (امام صادق علیه السلام) (1)
یعنی احادیثی که به رجعت امام حسین (ع) اشاره می کنند.

دوم: احادیثی شبیه به این مضمون:
«رسول خدا و امیرالمؤمنین (ع) به زودی به دنیا بازگردانده می شوند.» ( امام باقر علیه السلام) (2)

نکته ی مهم: احادیث رجعت از آن دسته احادیثی است که به حد تواتر رسیده یعنی آنقدر از راویان مختلف نقل شده است که شکی در صحت آن نیست. این احادیث از  بالاترین درجه ی اعتبار برخوردارند. (4)

دلایل عقلانی:
اول: خداوند عادل است و عدل خداوند ایجاب می کند که برخورداری از نعمت ظهور را به همه ی مردمی که منتظرش بوده اند، ارزانی کند نه فقط مردم آخرالزمان.

دوم: برخی از کفار، جنایاتی مرتکب شده اند و بی آنکه مجازاتی در این دنیا گریبانشان را بگیرد، مرده اند و به دوزخ برزخ رفته اند. در حالیکه وعده ی خداست که فاجران در همین دنیا، مکافات عمل خویش را می بینند.
علاوه بر آن، برخی از کمالات فقط در دنیا به دست می آیند. مؤمنانی که مثل ائمه ی اطهار (ع) به شهادت رسیده اند و یا به نحوی نتوانسته اند مراتب کمال خود را طی کنند، باید فرصتی داشته باشند که به دنیا بازگردند و جبران مافات کنند.

سوم: قرار است حضرت مهدی (عج) حکومت جهانی تشکیل بدهند. گرویدن برخی از مردم به دین اسلام در گرو رجعت برخی پیامبران است. مثلاً در حدیث آمده است که وقتی پیامبر اکرم (ص) رجعت می کنند بسیاری از مردم به دین اسلام، می گروند. (5)

رجعت تناسخ نیست
در پایان این دو مقاله، باید بگوییم که رجعت امری تایید شده از سوی امامان معصوم ما و تناسخ امری باطل است. تفاوت تناسخ و رجعت در این است که روحی که در تناسخ بازمی گردد به جسم دیگری می رود ولی روح در رجعت به جسم پیشین خود گره می خورد.


پی نوشت:
1.    حر عاملی، محمد، الایقاظ من الهجعه بالبرهان علی الرجعه، ص 430
2.    همان، ص 379 و بحارالانوار، ج 53، بحث رجعت، احادیث 21، 22، 24، 72
3.    بحارالانوار، ج 53، ح 9، 20، 23، 66
4.    همان، ص 42
5.    همان، ص 64

منایع:
1.    ضمیری، محمد رضا، رجعت
2.    خادمی شیرازی، محمد، رجعت
3.    با استفاده از سخنان اسماعیل شفیعی سروستاین درباره ی رجعت.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد