پنجم....... دلتنگیای من

عزیزدلم...

شده بدون اذن از شمابنویسم؟؟؟...

این دل شده هیأت اباعبدالله

سینه زن غربت اباعبدالله

یارب مچشان حرارت آتش را

بر زائر تربت اباعبدالله

مگه نفرمودند"وَ قَبرُهُ فِی قُلوُبِ مَن والاه"

بارها خواست که باهاش دردودل کنم...

اما من که قابل نبودم...

سنگ صبور بهونه نمیخواد...

عزیز دلم...

دلتنگیام روز بروز بیشتر میشه...

نزدیک پایان وقت اداری...نگاش کردم حدودآٌ پنجاه سالی داشت...
آقا... با شمام حاج آقا...
آقابیاکارتون روانجام بدم ...
اومدجلو ...
یه نگاه به فرمهایی که پرکرده بودانداختم....
کجا ان شاءالله...؟

با لبخند گفت کربلا
اشک تو چشمام جمع شد...
بسلامتی...کی ان شاءالله...؟
پنجم...

یاخامس آل عبا(ع)

وقتی کاراش تموم شد... بارضایت راه افتاد...
چشمه دلم لبریزشدواشکم جاری...
نگاهم اونقدرتعقیبش کردتاازدیدگانم خارج شد...
عزیز دلم ...
شماکه میدونید دنبال بهونه ایم تا از شما بنویسم...
اما چکنم...

گفت پشت خیمه نمی دونست کدوم طرف بره...

به زحمت تونست یه قبرکوچک بکنه...

خدا بداد مادری برسه که صداش بلندشدو ...

حسین جان صبرکن ...بزار یه بار دیگه علی مو ببینم...

من آمده ام توشه ای از آهم ده

سوز نفس و اشک سحرگاهم ده

هرچند تمام کرده ای نعمت را

یک بار دگر به کربلا راهم ده