یاران امام زمان (عج): حفظ شدگان

اگر تمام هستی و کائنات و هر آنچه که خداوند از جن و انس آفریده است، در یک طرف باشند و خدای آن ها هم در طرف دیگر، و همگی علیه قدرت و خواست خداوند تمام قد بپاخیزند و همه قدرت خود را در ذهن و جسم و جان خود متمرکز کنند، باز هم نمی توانند تنها و حتی تنها یک سنگ ریزه را جابجا کنند؛ چه برسد به اینکه مسیری از تاریخ مقدر شده الهی را تغییر دهند. گویا یادمان رفته است که خداوند این چنین می فرماید: "و اگر خداوند تو را زیانی برساند، برای آن برطرف کننده ای جز او نیست و اگر برای تو نیکی بخواهد هرگز برای فضل او ردکننده ای نیست. او خیر خود را به هرکس از بندگانش بخواهد می رساند و اوست که بسیار آمرزنده و مهربان است."(1)
 اما آنچه که در این عصر و دوران شاهد آن هستیم، این است که افرادی به خاطر منافع شخصی و اغراض سیاسی خود سعی در برهم زدن قانون و قاعده آخرالزمان دارند و به هر روشی متوسل می شوند تا همه مردم را در عقیده به مهدویت و منجی آخرالزمان کافر کنند تا از آنچه که می ترسند؛ برسرشان نیاید. اما نمی دانند که قدرت و اراده خداوند مافوق تمام معادلات بشری است و اگر تمام مردم دنیا از عقیده به مهدی موعود(عج) روی برگردانند و یا حتی به خدای خود کافر شوند، باز هم برای آخرین منجی اش سیصد و سیزده یار ناب بی بدیل مقرر کرده است.

هیچ کس و هیچ چیز این قضا و قدر الهی را تغییر نخواهد داد.
تنها نگهبان و محافظ آقایمان و یارانشان، خداوند مهربان است. آن ها را از هر گونه خطر مصون نگه می دارد و با تمام وجود آن ها را در آغوش خود حفظ می کند و دوستشان می دارد و منتظر روز موعود است....

امام صادق(علیه السلام) می فرمایند:
"صاحب این امر، با تأییدات الهی از هر خطری مصون و محفوظ است، اگر همه مردم هم از بین بروند، خداوند او و یارانش را می آورد و آن ها هستند که خداوند در حقشان فرموده است:
 "اگر این ها(مردم) به تعالیم پیامبران کافر شوند، ما به تحقیق برا آن(مهدی موعود) گروهی را نگه داشته ایم که آن ها هرگز کافرنمی شوند."(2) پس به زودی خداوند قومی را خواهد آورد که آن ها را دوست می دارد و آن ها نیز او را دوست می دارند. آن ها در برابر مؤمنان نرم و متواضع و در برابر کافران خشن و متکبر هستند"(3)(4)
 
****

 
پی نوشت
1. سوره هود آیه 107
2. سوره انعام آیه 89
3. سوره مائده آیه 54
4. الزام الناصب، ص 19. بحار النوار، ج53، ص 370
 
 
منبع: یاران امام زمان(علیه السلام)؛ مجموعه روایات مهدوی، گروه پژوهش مؤسسه فرهنگی موعود، انتشارات موعود عصر(عج)، تهران سال 1390، چاپ دوم، صص 56 و57.

گردهمایی دوستانه

چند سالی است که در شبکه های تلویزیون برنامه های خاصی را می بینیم که محتوای آن جمع کردن دوستان قدیمی است. دوستانی که قبلا مشترکاتی داشتند، مانند بچه های زمان جنگ، بچه های نسل دهه های پنجاه و شصت، همکلاسی های قدیمی و ....افراد از طریق این برنامه ها و پیامک و تلفن همدیگر را پیدا می کردند و به هم می رسیدند. اما همه این ها با علم و آگاهی خود افراد و از طریق تکنولوژی روز دنیا و با قرار و مدارهای از پیش تعیین شده میسر است و بدون این ها پیدا کردن افرادی که در گذشته مان بودند، کار سخت و یا غیر ممکنی است.

در مثال مناقشه نیست؛ ولی در آخر الزمان، زمانی که وقت موعود فرا می رسد و زمین و زمان از جاه طلبان و افراط گران به ستوه می آیند؛ یاران خاص و مخلص مهدی موعود(عج) که تعدادشان به تعداد یاران بدر است، در هر کجا که باشند، در هر حالتی که باشند، شبانه از بسترهایشان ناپدید می شوند و بدون وعده قبلی در مکه گردهم می آیند تا وعده الهی را محقق سازند.
امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) می فرمایند:

"آن ها(اصحاب مهدی(ع)) در رختخواب هایشان ناپدید می شوند که خدای تبارک و تعالی در حق آن ها فرموده است:"هر کجا باشید خداوند همه شما را می آورد."(1)(2)
امام صادق(علیه السلام) در تفسیرآیه 148 سوره بقره،" هر کجا باشید خداوند همه شما را می آورد." می فرمایند:

"این آیه در حق حضرت قائم(عج) و یاران او نازل شده که بدون وعده قبلی گردهم می آیند."(3)

 

سپاه خشم

اگر در سایت های نظامی داخلی و یا خارجی سرک کشیده باشید، خواهید دید که هر سپاه و گردانی برای خود اسمی یا صفتی را انتخاب کرده است. معمولا این اسامی و یا اوصاف تعریفی از مجموعه کارها و عملکرد کل آن سپاه است و سعی بر این می شود که نام هایی برگیزده شود که در دل دشمنان ترس و دلهره ایجاد کند. مانند سپاه خشم ...
سپاه خشم، اسم و یا بهتر بگویم  یکی از اوصاف و ویژگی یاران امام زمان(عج) است. شاید در نگاه اول این اسم با وجود رئوف و مهربان امامان در تضاد باشد ولی یادمان باشد که این سپاه و این اسم در مقابل دشمنان  و نسبت به جامعه فاسد آن موقع است که شیرازه اعتقادی، اخلاقی، سیاسی و ... از آن پاشیده و امام عصر(علیه السلام) و یارانشان برای درهم پیچیدن طومار این چنین جامعه ای و دشمنان قسم خوردشان می آیند.

باید عرض کنیم که در ذهن اکثریت مردم چنین جمله ای جا افتاده است:
"وقتی امام زمان(ع) ظهور می کنند، آنقدر مردم را می کشند و کشت و کشتار انجام می دهند که خون تا زانوهای ایشان می رسد...." آیا به راستی به مفهوم و عملی بودن این جملاتی که راجع به امامی که صفت"رحمة للعالمین" برای ایشان بکار می رود؛ فکر کرده ایم؟ این ذهنیت از احادیث جعلی و ساختگی است که توسط افراد جاعل و دشمن امام و اسلام، مانند"محمد بن علی کوفی"، "ابوالخطاب"، "یونس بن ظبیان" و ... گفته شده است، برخاسته می شود. و هیچ سند و مدرکی ندارد و حتی تعداد این احادیث هم که در کتب شیعی راه پیدا کرده اند، نسبتا اندک است. آقایمان همیشه با دیده رأفت و محبت و دلسوزی نسبت به دوستدارانشان رفتار کرده و دربرابر کسانی که قابلیت هدایت و توبه را دارند، نگاهی اصلاحی خواهند داشت.( برای اطلاعات بیشتر می توانید به اینجا مراجعه کنید.)

پس سپاه خشم، نماد و مظهر خشم الهی نسبت به دشمنان خدا و آل محمد(صلی الله علیه و آله وسلم) است. امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) می فرمایند:

" سپاه غضب(یعنی سپاهی که مظهر خشم الهی است) قومی هستند که در آخرالزمان، که از هر قبیله ای یک، دو، سه نفر می آیند تا به نه نفر برسند، که چون ابر پاییزی به صورت پراکنده می آیند. به خدا سوگند من امیر آن ها را می شناسم و اسمش را می دانم، و می دانم که هر گروهی کجا منزل می کنند."(1)



پی نوشت
1. غیبت نعمانی، ص 168، بشارة الاسلام، ص 42.
منابع:
تاریخ پس از ظهور، نویسنده: شهید سید محمد صدر، ترجمه حسن سجادی پور، انتشارات موعود عصر(عج)، تهران سال 1389، چاپ سوم، فصل چهارم، ویژگی یاران امام زمان(ع)، صص 253 و 254.
یاران امام زمان(علیه السلام)؛ مجموعه روایات مهدوی، گروه پژوهش مؤسسه فرهنگی موعود، انتشارات موعود عصر(عج)، تهران سال 1390، چاپ دوم، ص 22.

طوطیای چشم جوان

جنگ و جبهه، کوچک و بزرگ، پیر و جوان نمی شناسد، همگی حاضرند تا از آنچه که به آن تعدی شده دفاع کنند. معمولا جوانترها برای جنگیدن و اسلحه به دست گرفتن در اولویت هستند و پیران برای جمع و جور کردن آن جوانک ها بکار گرفته می شوند.

قوای جوانی، انگیزه ها، شور و اشتیاق برای دویدن و دفاع کردن برای سپاهی که می خواهد بر بی عدالتی ها بتازد لازم است؛ ولی لازمه این تاختن،  بینش و تجربه ای است که تنها در دنیا دیده ها و سرد و گرم چشیده های روزگار دیده می شود.

 هر دو نیرو مانند دو بالی هستند که در سپاه امام غائبمان(عج) برای پریدن و رسیدن به مقصد نهایی و برپایی جکومت اسلامی و چیره شدن بر دشمنان ضرورت دارد.

یکی از ویژگی هایی که برای سپاه یاران امام زمان(علیه السلام) نام برده می شود، جوان بودن نیروهای ایشان و تعداد کم پیران است. که این تعداد کم را به سرمه چشم و یا نمک در غذا تشبیه کرده اند. امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) می فرمایند:

"یاران قائم همه جوان هستند. در میان آن ها پیرمرد یافت نمی شود مگر مانند سرمه در چشم و نمک در طعام، که کمتر از هر ماده ای در طعام، نمک آن است."(1)
 این تشبیه بیانگر آن است که همین پیران بسیار اندک، مؤمن ترین و مخلص ترین یاران امام(ع) و دارای بینشی بسیار وسیع می باشند که حضورشان در آن جمع جوان ضروری است.

این ترکیب نیروی انسانی با ویژگی های روحی آدمی تناسب دارد؛ زیرا جوان به طور طبیعی اراده اش نیرومندتر از پیر است و از سویی دیگر پیر به لحاظ رشد فکری و تجارب برتر از جوان. و یک سپاه پیشرو به هر دو گروه نیازمند است؛ اما به نیروی تازه نفس و با انگیزه تر، نیازمندتر.

 

پی نوشت:
1. غیبت نعمانی، ص 170، منتخب الاثر، ص 484.

منابع:
تاریخ پس از ظهور، نویسنده: شهید سید محمد صدر، ترجمه حسن سجادی پور، انتشارات موعود عصر(عج)، تهران سال 1389، چاپ سوم، فصل چهارم، ویژگی یاران امام زمان(ع)، ص 254.
یاران امام زمان(علیه السلام)؛ مجموعه روایات مهدوی، گروه پژوهش مؤسسه فرهنگی موعود، انتشارات موعود عصر(عج)، تهران سال 1390، چاپ دوم، ص 37.

ملیت یاران امام زمان(علیه السلام)

وقتی صحبت از یاران سیصد و سیزده نفری امام زمان(علیه السلام) می شود، نام افرادی که تاریخ ساز هستند به چشم می خورد. اصحاب کهف، یوشع بن نون، مالک اشتر، مقداد، سلمان و ابودجانه انصاری(1) در این زمره قرار دارند. اما آیا تا به حال فکر کرده اید که مابقی این یاران چه کسانی و از کجا هستند؟

این که سایر یارانی که امام(ع) را همراهی می کنند، مانند رازی سر به مهر است و تا قیام ایشان مشخص نخواهد شد از یک سو، از سوی دیگر ملیت این یاران در احادیث مختلفی از ائمه معصومین(علیهم السلام) ذکر شده است. در حدیثی طولانی از امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) به ملیت دویست و چهل نفر از یاران حضرت حجت(عج) اشاره شده است. (2)و نام بسیاری از شهر ها و کشورهای آشنا را در آن خواهید دید و البته  در کنار همان شهرهای نام آشنا شهرهایی را خواهید دید که حتی یک بار هم اسمشان به گوشتان نخورده است.

از بصره آغاز می شود و یکی پس از دیگری نام یاران و ملیت و قومیت آن ها ذکر می شود.
بصره، شام، کاشان، طالقان، شیراز، آبادان، کرمان،نیشابور،قزوین،ری،قم، بحرین، کربلا، نجف، مدینه، حلب، انطاکیه، مصر، بیت المقدس،حبش، بلخ، بغداد،موصل،  قادسیه، ارمنستان،مرو، عاره( عانه)، لونجه، سیراف، خوفخ، رملیه(رمیله)، بالس، عکه(عکا)، ساده، سنجار، انبار،حلاط، دنیا،بدواغیر، شرخیس و سیلان و ده ها شهر و قومیت دیگر در این حدیث نام برده می شود. از بین ملیت های ذکر شده در این احادیث، در مورد بعضی از شهر ها به طور خاص احادیثی مجزا آمده است.

بصرهرسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) می فرمایند:
"نخستین آن ها(یاران) از بصره و آخرین آن ها از یمانه خواهد بود."(3)

کوفهامام صادق(علیه السلام) می فرمایند:
"آنگاه مردی از تبار او( امام زمان(ع)) برمی خیزد و چنین سخن آغاز می کند: ای مردمان! او خواسته و گمشده شماست(که سال ها دنبالش می گشتید) اینک به طرف شما آمده، شما را به سوی آن چه پیامبر اکرم(ص) فرا خوانده، دعوت می کند. برخی از حاضران در صدد کشتن آن حضرت برمی آیند؛ که سیصد و اندی نفری به دفاع از او بر می خیزند و از او حمایت می کنند که پنجاه نفرشان اهل کوفه هستند و بقیه از اطراف و اکناف جهان که همدیگر را نمی شناسند و بدون وعده قبلی گرد آمده اند."(4)

مصر، شامات و عراقرسول خدا(ص) می فرمایند:
"نجبا از مصر، مؤمنان از شامات و گروه هایی از عراق بیرون می آیند که رهبان(رهروان) شب و شیران روز هستند. دل هایشان چون فولاد سخت است. در میان رکن و مقام با او بیعت می کنند."(5)

طالقانامیرالمؤمنین علی(ع)، امام صادق(ع) و امام محمد باقر(علیه السلام)  می فرمایند:
"خوشا به حال طالقان! که برای خدا در آن گنج هایی است؛ ولی نه از طلا و نقره. بلکه مردانی است که خدا را به حق شناخته اند و آن ها یاران حضرت مهدی(عج) در آخرالزمان هستند."(6)
 
امام محمدباقر(علیه السلام) می فرمایند:
" امت معدوده، همان اصحاب مهدی در آخرالزمان می باشند که شمارشان به تعداد اصحاب بدر، سیصد و سیزده نفر است. همگی در یک زمان مانند ابرهای پراکنده پاییزی گردهم می آیند."(7)
 
برای اطلاعات بیشتر، پیشنهاد می کنیم که به سری مقالات "سرزمین های درگیر " مراجعه فرمایید.

****
 
پی نوشت
1. ابودجانه انصاری یا ابی دجانه (سماک بن خرشه انصاری خزرجی) از یاران پیامبر اسلام(ص) و از یاران امیرالمؤمنین علی(علیه اسلام) که به شجاعت مشهور بود، و در همه جنگ‌ها همراه پیامبر شرکت کرد، و در جنگ بر علیه مسیلمه کشته شد.
2.الملاحم و الفتن، ابوالقاسم الحسنی الحسینی، علی بن موسی(ابن طاووس)، چاپ سوم، نجف، الحیدریة، 1383 ه ق، ص 119 به بعد.
3.  همان، ص 119. بشارة الاسلام، ص 221.
4. الزام الناصب، ص 226. بحارالانوار، ج 52، ص 306.
5. اختصاص مفید، ص 208. بحارالانوار، ج52، ص 304.
6. بحارالانوار، ج 51، ص 87. منتخب الاثر، ص 484.
7. . القندوزی، سلیمان بن ابراهیم، ینابیع المودة، ص 509


منابع:
تاریخ پس از ظهور، نویسنده: شهید سید محمد صدر، ترجمه حسن سجادی پور، انتشارات موعود عصر(عج)، تهران سال 1389، چاپ سوم، فصل چهارم، ویژگی یاران امام زمان(ع)، ص 225 به بعد.
یاران امام زمان(علیه السلام)؛ مجموعه روایات مهدوی، گروه پژوهش مؤسسه فرهنگی موعود، انتشارات موعود عصر(عج)، تهران سال 1390، چاپ دوم.