حرف حساب: حال ما هنگام دیدار با امام زمان (عج)

اگر انسان کامل بخواهد به شکل مکتوب در آید، صورتش (ظاهرش) می شود قرآن کریم، همانگونه که امیرالمؤمنین امام علی (علیه السلام) قرآن ناطق بودند. حال اگر این قرآن قرائتش و تفکر در آیاتش قلوب ما را متحول نمی کند، شک نکنید که زیارت [و دیدار] انسان کامل، حضرت حجت(عج) هم قلوب ما را متحول نخواهد کرد!

اگر می خواهید حال خود را هنگام ملاقات حضرت حجت(عج) بدانید، ببینید الان در ملاقات با قرآن چه حالی دارید!

اگر مشتاق قرآنید، می توانید امیدوار باشید که مشتاق حضرت حجت(عج) هم هستید و گرنه اگر قرآن نزد شما مهجور است و با آن انسی ندارید و فکر می کنید که مشتاق حضرت حجت(عج) هستید،آن شخص امام زمان، زاده ی وهم و خیال خودتان است.
 
بخشی از سخنان  ایت الله مجتبی تهرانی

حرف حساب: شبهای رمضان، کمی به کارهایتان برسید

مرحوم حاج اسماعیل دولابی، وقتی رمضان می رسید، به جوانان و روضه داران توصیه می کردند:
«شب های ماه رمضان است، اغلب شما جوان هستید. وضو بگیرید. نماز بخوانید. کم حرف بزنید. کم قصه بگویید. این چیزهایی که در تلویزیون نشان می دهند، برای تفریح است یا برای بچه ها. شما که روزه دارید کمتر این و آن را گوش دهید. کمی به کارهایتان برسید. نیم ساعت یا یک ساعت بعد از نماز در سجاده بنشینید و خدا را یاد کنید. افطار که کردید، بدنتان که آرام گرفت، به دعایی، به ثنایی، یک دقیقه خدا را یاد کنید. با خودتان خلوت کنید. به قرآن نگاه کنید. این خیلی قیمتی است. آدم افطار حقیقی را با خدا می کند. افطار حقیقی که خوردن نیست، ابعث حیا (1) (:زنده برانگیخته شدن)، آن افطار است.

 
پی نوشت:
1.     بخشی از آیه 33 سوره مریم: « وَالسَّلَامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدتُّ وَیَوْمَ أَمُوتُ وَیَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا: و درود بر من، روزى که زاده شدم و روزى که مى‏میرم و روزى که زنده برانگیخته مى ‏شوم.»
 
حاج اسماعیل دولابی ، طوبای محبت

مرا با مولایم آشنا کن!

حاج غلام عباس حیدری دستجردی ساکن قم می‌گوید:
عصر روز جمعه ‌ای بود که در مسجد بالا سر حضرت رضا (علیه السّلام) نشسته و مشغول دعا بودم که یک دفعه دستی از بالای سرم پایین آمد و کتاب «مفاتیح» را از دستم گرفت، دعائی را از مفاتیح به من نشان دادند و فرمودند: «این دعا را بخوان!»

من کتاب را گرفتم و دعائی را که قبلا می‌ خواندم، ادامه دادم.  دیدم برای مرتبه دوّم و سوّم دستور خواندن همان دعای مخصوص که چند مرتبه خواندم را دادند. در این حال یک دفعه به خود آمدم که این چه دعایی است که سه نوبت این سیّد که بالا سر من ایستاده، امر به خواندن می ‌کند؟ نگاه کردم، دیدم «دعا در غیبت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) است.
سر بلند کردم تا از او تشکر کنم، کسی را ندیدم به خود گفتم: «وای بر من که امام خود را دیدم و نشناختم.»

آن دعائی که سفارش شد و چند مرتبه خواندم این بود:
«اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی نَفْسَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی نَفْسَکَ لَمْ أَعْرِفْ نَبِیَّکَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی رَسُولَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی رَسُولَکَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَکَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی حُجَّتَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دِینِی‏؛

خدایا خودت را به بن بشناسان که اگر معرفت درباره ات نیابم، رسولت را نخواهم شناخت. خدایا رسولت را به من بشناسان همانا اگر او را به من نشناسانی، حجتت را نخواهم شناخت. خدایا حجتت را به من بشناسان؛ همانا اگر نسبت به حجتت معرفت نداشته باشم، از دینم گمراه می شوم.»


کتاب شیفتگان حضرت مهدی (عج) جلد اول ص 145

حرف حساب: راه علاج ما

مرحوم آیت الله بهجت، در توصیه ای کوتاه، راه نجات انسان از تمام سختیهای دنیا و امتحانات الهی را اصلاح نفس و تربیت آن می دانند:
«باید بدانیم راه علاج ما اصلاح نفس است در همه مراحل. و از این مستغنی (بی نیاز) نخواهیم بود و بدون اصلاح نفس، کار ما تمام نخواهد شد. بالاخره ممکن نیست بدون اصلاح نفس کاری پیش برد یا برای جامعه کاری کرد.»

منبع:
بهجت عارفان در حدیث دیگران، ص 23 و 25

کی اثر می کند اوراد؟

این چنین بر دلم افتاد ... به امّید خدا ...
... غم نخور ... می رسد امداد به امّید خدا

 

چه قدَر عقده در این سینه ی ما جمع شده
عقده ها می شود آزاد به امّید خدا

 
دل ما که به خدا تنگ شده، منتظریم
تا که از ما بکند یاد به امّید خدا
 
با دعای «فرج» و «ندبه» ی او مأنوسیم
کِی اثر می کند «اوراد» به امّید خدا؟
 
باید از گندم بد بوی گنه دور شوم
تا شوم یار قلمداد به امّید خدا
 
گِره از کار گِره خورده ی ما باز شود
فرصتی می شود ایجاد به امّید خدا ...
 
... که به دست پسر فاطمه بوسه بزنیم
یک به یک با همه اولاد به امّید خدا
 
خبر آمدنش را همه جا پخش کنید
می رسد لحظه ی میعاد به امّید خدا
 
منتقم می رسد و روز ظهورش حتماً
می شود فاطمه دلشاد به امّید خدا
 
حرم خاکی خورشید و قمرهای بقیع
عاقبت می شود آباد به امّید خدا
 
مثل مشهد وسط صحن بقیع نصب کنیم ...
... دو سه تا پنجره فولاد به امّید خدا
 
لذتی دارد عجب تا که به ما می گوید:
آفرین! دست مریزاد! .... به امّید خدا ...
 
.... وعده ی بعدی ما «شارع بین الحرمین»
دم بگیریم همه با «لک لبّیک حسین»
 
محمّد فردوسی