سختْ ماندن...

از بر علی (ع)

چنین شتابان و رنج دیده مگریز!
که غمهای علی پس از تو شماره ندارد.
آتشی می شوی بر زخم ریش علی پس از مرگ رسول...
اینگونه با همسر تا مکن!
کاش در تاریخ اینهمه وحشت از سیلی زهرآگین شقی نبود. (1)
کاش زنان هرگز رنگ گوشواره نمی دیدند،
کاش نام محسن را کسی نمی شنید،
کاش می شد آیه های محکم خدا را نادیده گرفت... (2)

اگر آن هنگام که در مسجد نبی (ص)،
شیرخدا را دست بسته و شمشیر بر گردن دیدی
مو پریشان می کردی و
خراش بر سینه ی آغشته به خون می دادی و
زبان به نفرین می گشودی،
از نسل آدم (ع) کسی بر زمین نمی ماند تا... (3)
کاش...!

مانده ام اگر حسن (ع) نبود،
اگر دستهای کوچکش حلقه بر شانه های شکسته ات نبود،
راه کوتاه مسجد تا خانه را چگونه طی می کردی...؟

هر لحظه از خود می رسم،
وداع با تو را،
علی (ع)
چگونه تاب آورد؟

«دوری از تو برایم چقدر سخت است،
چه کنم که چاره ای جز آن نیست؟
به خدا سوگند داغ رسول الله را برایم شعله ور نمودی و...
بی تو سر کردن... چه مصیبتی است!
همه به سوی خدا بازمی گردیم!
اما؛ مصیبت تو برایم رنج آور است...
به خدا سوگند فاطمه!
رفتن تو تسلا ندارد و
درد تو درمانی...» (4)

آنچه رفتنی است،
لا جرم باید برود.
ولی نه اینچنین دل شکسته و زار!

آن چه ماندنی است
می ماند...
چون علی؛
که تاریخ تقدیر او را بی تو نوشته است.

پی نوشت:
1. در تاریخ آمده است که وقتی خلیفه ی دوم فهمید که خواهر و شوهر خواهرش اسلام آورده اند، خواهرش را چنان سیلی زد که به دیوار خورد و به زمین افتاد.
2.فی بُیُوت اَذِنَ الله اَنْ تُرفَعَ وَیُذکَرَ فیهااسْمُهُ یُسبحُ لَهُ فیها بِالغُدُوّ وَالاصالِ (نور، 36)
3.امام باقر فرمودند: به خدا سوگند که اگر حضرت فاطمه موی سر خود را می گشود هر آینه همه می مردند. (14 معصوم علامه مجلسی، ص 255)

4.سخنان حضرت علی (ع) در آخرین لحظات زندگی صدیقه ی کبری (س)، روضة الواعظین، ص 151

دلتنگ شدنم بهانه نمی خواهد...

اینک آخرالزمان: تن فروشی، راه کسب درآمد

سی دی فیلم مستندی راجع به فحشا در میان مردم پخش می شود و هیاهویی را در جامعه ایجاد می کند. فیلم مردی را نشان می دهد که خود را آرایش کرده و در یکی از پارک های شهر برای گذران زندگی اش ساعتی، خودش را اجاره می دهد. در سکانس بعد، زن اشک می ریزد و علت تن فروشی اش را سیر کردن شکم بچه هایش اعلام می کند.

رسول خدا(ص) در روایتی راه کسب درآمد مردان و زنان آخرالزمانی را اینگونه معرفی کرده اند:

«مرد برای تأمین زندگی، خود فروشی می کند و زن نیز این چنین است.»(1)

زن جوان به دادگاه آمده و طلاق می خواهد. او می گوید: همسرم با زن دایی اش رابطه نامشروع برقرار می کند و به او پول می دهد. حالا همه، حتی دایی شوهرم هم می داند اما او هم با وجود اطمینان، این رابطه را انکار می کند و فقط به فکر تامین پول مواد مخدرش است...

امیر مومنان، حضرت علی(ع) در وصف مردان بی غیرت روزهای آخر قبل از ظهور می فرمایند:

«مرد از همسرش انحرافات جنسی را می بیند و اعتراض نمی کند، از او آنچه را از طریق خودفروشی به دست آورده می گیرد و می خورد، اگر انحراف سراسر وجودش را فراگیرد اعتراض نمی کند، به آنچه انجام می شود و در حقش گفته می شود گوش نمی دهد...»(2)

«هنگامی که زن از راه نامشروع پول به دست آورد و مرد از درآمد او بخورد! وضع نامطلوب او را بداند و با او زندگی کند! زن و کنیز و دخترش را به کرایه بدهد و به لذایذ پست دنیا راضی شود!»(3)

آنچه باید باشد
اگر بخواهیم آنچه که درست است و در واقع دستور اسلام است را در این قسمت مرور کنیم، می بایست پیرامون دو موضوع حرمت تن فروشی و زنا و هم چنین حرمت درآمدی که از این راه کسب می شود، سخن بگوییم.

دیدگاه اسلام در مورد زنا

همان طور که می دانید در آیات قرآن و روایات زنا امری حرام معرفی شده  و مجازات های سخت دنیوی و اخروی برای آن وضع شده است.

دیدگاه اسلام درباره ی کسب حرام
در دین اسلام حرام خواری به هر طریق بسیار مذموم شمرده شده است. برای مثال خداوند متعال در قرآن کریم، حرام خواری را از صفات یهود شمرده و می فرماید:

«بسیاری از آنان را می بینی که در گناه و تعدّی و خوردن مال حرام، شتاب می کنند. چه زشت است کاری که انجام می دادند»؛ سپس می فرماید: «چرا دانشمندان نصارا و یهود، آنها را از سخنان گناه آمیز و خوردن مال حرام، نهی نمی کنند؟ چه زشت است عملی که انجام می دادند!». (مائده/62و 63)

و در آیه 6 هود، خداوند خیال بندگان را از جهت رزق و روزی راحت می کند و می فرماید: «هیچ جنبنده ای در زمین نیست، مگر اینکه روزی او برخداست. او قرارگاه و محلّ نقل و انتقالش را می داند. همه اینها در کتاب آشکاری ثبت است.»

و در کل خداوند در جای جای قرآن انسان را امر به خوردن از حلال می کند: «ای مردم، از آنچه در زمین است حلال و پاکیزه بخورید.» (بقره،168)؛ «از نعمت­های پاکیزه­ای که به شما روزی داده­ایم بخورید.»(بقره،57)

روزی حلال از دید ائمه(ع)
پیشوایان معصومین(ع) همواره با گفتار و عمل خود، پیروان را به تلاش برای به دست آوردن روزی حلال تشویق کرده و حلال بودن روزی را ویژگی لازم و دائمی درآمدها دانسته­اند. در روایات بسیاری که از پیامبر اکرم(ص) آمده است، مشاهده می­کنیم که آن حضرت کسب در آمد حلال را برای هر مسلمانی واجب دانسته است[4] و تلاش و کار کردن دراین راه را با جهاد برابر شمرده­اند.(5) و آن را برترین جزء عبادت معرفی کرده اند.

در روایت دیگری نیز حضرت(ص) می­فرمایند: هر کسی شب هنگام بر اثر جستجوی حلال، خسته به خواب رود، آمرزیده خفته است.(6) و هم چنین امام صادق(ع) به جستجوی روزی حلال امر می­فرمایند و آن را کمک و پشتیبان دین معرفی می­کنند.(7)

آثار سوء حرام خواری
هر مالی که انسان از راه نامشروع و حرام کسب کند، علاوه بر اینکه معصیت پروردگار را نموده و دارای عقوبت های اخروی است، در دنیا نیز موجب گرفتاری هایی مانند بی برکتی اموال(8)، عدم پذیرش عبادات (9)، عدم استجابت دعا(10)، قساوت قلب(11)، تأثیر منفی در نسل خواهد شد.

پی نوشت:
1.       بحارالانوار جلد 52 صفحه 257 و بشاره الاسلام صفحه 133
2.       الزام الناصب صفحه 195 و بشاره الاسلام صفحه 77
3.       الزام الناصب صفحه 183، منتخب الاثر صفحه 430، بحارالانوار جلد 52 صفحه 257 و بشاره الاسلام صفحه 132
4.       مجلسی، محمدباقر؛ بحارالانوار، تهران، انتشارات اسلامیه، ۱۳۶۴، ج۱۰۰، ص۹
5.       ری شهری، محمد؛ میزان الحکمه، ترجمه شیخی، حمیدرضا، قم، انتشارات دارالحدیث، ۱۳۷۷، چاپ دوم، ،ج۵، ص۲۰۵۹
6.       احسان بخش، صادق؛ آثار الصادقین، قم، دارالعلم، ۱۳۶۶، ج۴، ص۱۸۴
7.       همان
8.        امام صادق(ع) فرمود: «کسی که مالی را از راه غیر مشروع به دست آورد، ساختمان و آب و گل بر او مسلط می شود (تا مال او را تلف کند)»؛ سفینة البحار، محدث قمی، ج1، ص298.
9.       پیامبر گرامی اسلام(ص) فرمود: «هر شب در بیت المقدس فرشته ای فریاد می زد: هر کس مال حرامی بخورد، خداوند هیچ عمل واجب یا مستحبی از او را نمی پذیرد»؛ همان، ص299؛ بحارالانوار، ج100، ص141.
10.   پیامبر اکرم(ص) فرمود: «کسی که لقمه حرامی بخورد، تا چهل روز نمازش قبول نمی شود و تا چهل روز دعایش مستجاب نمی گردد و هر گوشتی که در بدن او از حرام روییده شود، به آتش جهنّم سزاوارتر است و هر لقمه حرامی، باعث روییدن گوشت در بدن می شود»؛ سفینة البحار، ج1، ص24.
11.   امام حسین(ع) به لشکریان عمر سعد فرمود: «از اینکه شما نافرمانی ام می کنید، و به سخن من گوش فرا نمی دهید، این است که شکم هایتان از حرام پر شده و بر دل هایتان مهر خورده و دیگر حق را نمی پذیرید. وای بر شما! آیا انصاف نمی دهید؟ آیا گوش فرا نمی دهید!؟»؛ نفس المهوم، محدث قمی، ترجمه کهری، ص110

اینک آخرالزمان: زنان آخرالزمانی، لباس نامرئی

این روزها در هر شهر و کشوری هم که باشید، نیاز به کند و کاو زیادی ندارد که لباس ها و مدل های مو و ... خاص و عجیب زنان را ببینید، لباس هایی که در عین لباس بودنشان، پوششی در کارشان نیست:

رسول خدا(ص) می فرمایند:
«هنگامی که زن ها را دیدید که بر سرشان چون کوهان شتر هاست، بدانید که نمازشان پذیرفته نمی شود.»(1)

«در آخر امت من ... زنانشان در عین لباس پوشیدن لخت و عور هستند و بر سرشان چیزی همانند کوهان اشتران لاغر است، آنها عطر بهشت را نمی شنوند. آنها را لعنت کنید که آنها از رحمت خدا بدور هستند.»(2)

«قیامت برپا نمی شود جز هنگامی که لباسی ساخته شود و زنها آن را بپوشند که در عین لباس پوشیدن لخت و عور باشند و اراذل و اوباش بر مردم شریف و آزاده برتری پیدا کنند.»(3)

هم چنین امیر مومنان، علی(ع) در وصف زنان آخرالزمان می فرمایند:
«زنها لخت و عور می باشند، زینتهای خود را آشکار می سازند، و از دین بیرون می روند، به فتنه ها می گرایند، به سوی شهوتها و لذتها می شتابند، محرمات الهی را حلال می شمارند و در جهنم جاویدانند.»(4)

آنچه باید باشد
براساس آیات قرآن و روایات، زنان مسلمان باید بدن خود را به جز گردی صورت و دو دست تا مچ بپوشانند و هر گونه نمایاندن بدن و جلب توجه که منجر به ایجاد لذت در نامحرم شود، در این دین حرام است. البته مسئله ی حجاب نه تنها در دین اسلام که در سایر ادیان نیز مطرح است و به تمام زنان عالم اختصاص دارد.

 خداوند متعال در قرآن در سوره نور، آیات ۳۰، ۳۱، ۳۳ و ۶۰ و سوره احزاب، آیات ۳۵، ۵۳، ۵۵، و ۵۹٫ مسئله ی حجاب را مطرح کرده است و حدود حجاب نیز در روایات، از زبان ائمه(ع) مشخص شده است، برای مثال یکی از اصحاب امام صادق(ع) از ایشان می پرسد،که چه چیزی حلال است برای مرد نامحرم که از زن ببیند؟ حضرت (ع) فرمودند: صورت و دست ها و قدم ها (روی پاها)»(5)

در مورد حجاب واجب، کافی است که زن به هر وسیله ای که می تواند خود را بپوشاند و لباس خاصّی شرط نیست; ولی پوشیدن لباس های تنگ و چسبان و همچنین لباس های زینتی اشکال دارد.(6)



پی نوشت:
1.       روزگار رهایی، کامل سلیمان، مهدی پور، ص753
2.       صحیح مسلم جلد 6 صفحه 168
3.       منتخب الاثر صفحه 426
4.       همان
5.       کلینی، الکافی، ج5، ص 520
6.       توضیح المسائل مراجع، ج 2، ص 421، مسئله 2435، دفتر انتشارات اسلامی.

اینک آخرالزمان: اوضاع زنان در آخرالزمان

  فتنه ی زنانه
رسول خدا(ص) در توصیف مردان و زنان اهل آخرالزمان می فرمایند:
«بعد از عصر من هیچ فتنه ای برای مردان پیش نمی آید که زیانبارتر از فتنه ای باشد که از ناحیه زنان می رسد.»(1)

هم چنین می فرمایند:
«در مورد امت خود، از هیچ فتنه ای چون زن ها و مشروبات الکلی اندیشناک نیستم.»(2)

شاید اگر سالها پیش، کسی این احادیث را می خواند، درک معانی عمیق این سخنان برایش کمی مشکل بود اما شاید مردمان زمانه ما که اوضاع برخی از زنان امروز را در کوی و برزن می بینند، حتماً راحتتر به عمق این احادیث می رسند.

آیا رفتار و عملکرد برخی از زنان آخرالزمان، مانند حضور غیرضروری خانم ها در اجتماع با انواع آرایش و مدل مو و لباس  و عشوه گری های نا به جای زنانه در خیابان و...، اثری جز از هم پاشیدن زندگی های آرام خانوادگی را به همراه داشته است؟ آیا این نوع رفتارهای زنان را نمی توان فتنه نامید؟

زن قبله ی شوهر
پیرزن با یک ساک کوچک گوشه ی امامزاده نشسته و از پسرش می گوید که او را از خانه بیرون کرده است. او می گوید عروسم با من بدرفتاری می کرد و تا امروز هم برای شستن کهنه های بچه اش و نگهداری از او مرا نگه داشته بودند و حالا که بچه بزرگتر شده، دیشب پسرم گفت که تو داری زندگی ما را به هم میزنی و برای خودت جایی را دست و پا کن.

رسول خدا(ص)، مردانی آخرالزمانی که بی چون و چرا از زنانشان تبعیت می کنند را این طور تو صیف می کنند:
«مرد از همسرش اطاعت می کند ولی پدر و مادرش را نافرمانی می کند و برای به هلاکت رسانیدن برادرش تلاش می کند، به همسایه اش ستم روا می دارد و پیوند خویشاوندی را قطع می کند و صدای فاجران بلند می شوند.»(3)

«تمام همت یک مرد شکم او خواهد بود، و قبله اش همسر او، و دینش درهم و دینار او.»(4)

«هنگامی که نابخردان بر سر کار باشند و زنها مورد مشورت قرار گیرند.»(5)

آنچه باید باشد
با مرور احادیثی که به وصف زنان آخرالزمانی می پردازد می توان دریافت که اطاعت بی چون و چرای مردان از زنان

به معنی ترجیح دادن نظرات آنان بر دستورات خداوند و معصومین(ع) است که باعث دور شدن مردان از مجموع اوامر دینی می شود.

شرایط جوامع در آخرالزمان، زنان را به این سمت سوق می دهد که از جایگاه زن بودن و مادر بودن دور شوند و شان مردانه و مناصب مردان را بر عهده بگیرند و جای زن و مرد عوض شود.

همان طور که امروزه نیز شاهد هستیم، بعد شهوانی و نفسانی زنان بیشتر از سایر ابعاد وجودی آنها خودنمایی می کند و این امر باعث ایجاد فساد در جامعه و انحراف مردان می شود و در روزهای آخر الزمان، زنان از طرق غیر معمول از چنان جایگاهی برخوردار می شوند که حتی در تصمیم گیری های کلان نیز دخیل می شوند.

همه ی مواردی که در بالا بیان شد، برای زن مورد پذیرش اسلام نیست و زنان در دین اسلام از جایگاهی خاص و ویژه برخوردارند و این شان ویژه را می توان در حقوق و احکام اسلامی مربوط به بانوان مشاهده کرد.

پی نوشت:
1.       نهج الفصاحه جلد 2 صفحه 533 
2.       همان، صفحه 540
3.       الزام الناصب صفحه 181، بشاره الاسلام صفحه 22 و 76 و بحارالانوار جلد 52 صفحه 263
4.       بشاره الاسلام صفحه 132
5.       بشاره الاسلام صفحه 44

اینک آخرالزمان: زمامداران ظالم

«من در مورد امت خود از کشتارهای جنگی بیمناک نیستم و از دشمنی که آنها را ریشه کن سازد اندیشه نمی کنم، ولی ترس من در مورد آنها از رهبران گمراهی است که اگر از آنها پیروی کنند آنها را فریب می دهند و اگر نافرمانی کنند آنها را به قتل می رسانند.»(1)

«پست ترین مردمان، رهبر آنان می گردد».(2)
رسول خدا(ص) اوضاع زمامداران و حاکمان ظالم آخرالزمان را توصیف می کنند و در آخر زندگی در آن روزها را در زیر زمین، بهتر از روی زمین می دانند.(3)

روزی مردم در دستان ظالمان
چند روزی است که خبر حمله ی آمریکا به سوریه و حمایت برخی از کشورهای عربی از آن، تیتر اول همه ی روزنامه ها و خبرگزاری ها شده است. تلویزیون، خبرنگاری را نشان می دهد که به میان مردم عربستان رفته و نظرشان را در مورد شروع جنگ می پرسد و مردم اعتراض می کنند که رئیس جمهور پول ما مردم را در دست دارد و بدون اعتنا به نظر مردم آن را صرف جنگ و کشتار مردم بی گناه جهان می کنه و ما حتی نمی توانیم از حق خودمان دفاع کنیم...

رسول خدا(ص) می فرمایند:
«رهبرانی بر شما مسلط می شوند، که روزیهای شما را به دست می گیرند، چون با شما سخن بگویند دروغ می گویند، از شما راضی نمی شوند مگر هنگامی که کارهای ناشایست آنها را تحسین کنید و دروغهای آنانرا تصدیق نمائید.» (4)

حاکمان بلا
 اگر این روزها به اوضاع مردمانی مانند اهالی میانمار و شیعیان عربستانی و ... نگاهی بیندازیم، با مصادیق حدیث زیر آشنا خواهید شد:

«در آخرالزمان بلای سختی از ناحیه زمامداران به امت من وارد می شود، این بلا به قدری سخت می شود که نظیر آن هرگز شنیده نشده، و زمین را با این وسعت و گستردگی در نظر آنها تنگ می نماید، کسی از آنها پناهگاهی پیدا نمی کند که از ستم زمامداران به آنجا پناه ببرد، در چنین زمانی خداوند مردی را از عترت من بر می انگیزد...» (5)

غضب خداوند، حکومت بدترین مردم
اما در حدیث دیگری پیامبر اسلام(ص) علت سر کار آمدن حاکم ظالم را غضب خداوند از مردم معرفی می کنند:

«هنگامی که خداوند بر قومی غضب کند آنها را به عذاب هائی چون خسف و مسخ دچار نمی کند بلکه قیمت ها بالا می رود، باران حبس می شود و بدترین مردم بر آنها حکومت می کند.»(6)

در کل به قول حضرت محمد(ص)، «هنگامی که کارها به غیر اهل سپرده شود منتظر فرج باشید.» (7)

آنچه باید باشددر تعالیم دین اسلام و سخنان بزرگان دین، منش و رفتار حاکم بسیار اهمیت داشته است تا جایی که رسول خدا(ص) این موضوع را عامل نگرانی خود معرفی می کنند:

«برای امتم بعد از خود در مورد سه چیز بیمناکم: 1- لغزش عالم، 2- ستم زمامدار، 3- پیروی هوای نفس».(8)

و ایشان اصلاح مردم را در گرو اصلاح افراد و طبقاتی خاص از جامعه می دانند:
«دو صنف از امت من هستند که اگر آنها اصلاح شوند مردمان اصلاح می شوند، و اگر آنها فاسد باشند مردمان فاسد می شوند: آنها دانشمندان و زمامداران می باشند.»(9)

امام على(ع) برترین بندگان خدا را پیشواى دادگرى می دانند که رهیافته باشد و رهنما و سنّتى شناخته شده را بر پا دارد و بدعتى ناشناخته را بمیراند(10).

اما در نهایت بهتر است حاکم کامل را در بخشی از نامه ی امام علی (ع) به مالک اشتر بشناسیم:
« و مقدارى از وقت خود را به نیازمندان خود اختصاص ده و با آنان در یک مجلس عمومى بنشین و شخصا به مشکلاتشان رسیدگى کن و در آن مجلس براى خداوندى که تو را آفریده است فروتنى نما و سربازان و یارانت را که جزو محافظان و نگهبانان تو هستند از آنان دور بدار ، تا هر که مى‏خواهد سخن بگوید بدون لکنت زبان و بى‏ترس و واهمه مطالبش را اظهار کند . چرا که من از رسول خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم بارها شنیدم که مى‏فرمود : امّتى که در آن حقّ ناتوان ، بدون ترس و واهمه از قدرتمندان گرفته نشود ، هرگز روى رستگارى را نمى‏ بیند. همچنین درشتى و درماندگى و ناتوانى آنان در سخن گفتن را تحمّل کن و کم حوصلگى و تکبّر را از خود دور گردان ...» (11)

1.       نهج الفصاحه جلد 2 صفحه 472 و الزام الناصب صفحه 196
2.       الامام المهدی صفحه 219، الزام الناصب صفحه 180 و بشاره الاسلام صفحه 22
3.       نهج الفصاحه جلد 1 صفحه 45
4.       صحیح مسلم جلد 8 صفحه 58، بشاره الاسلام صفحه 23، الامام المهدی صفحه 217 و بحارالانوار جلد 52 صفحه 212
5.       بشاره الاسلام صفحه 28 و 31، الامام المهدی صفحه 66 و 108، الحاوی للفتاوی جلد 2 صفحه 135 و المهدی صفحه 206
6.       صحیح مسلم جلد 8 صفحه 58، بشاره الاسلام صفحه 23، الامام المهدی صفحه 217 و بحارالانوار جلد 52 صفحه 212
7.       الزام الناصب صفحه 178
8.       نهج الفصاحه جلد 1 صفحه 194
9.       نهج الفصاحه جلد 2 صفحه 393، المحجه البیضاء جلد 1 صفحه 15 و تحف العقول صفحه 42
10.   نهج البلاغة : الخطبة 164 منتخب میزان الحکمة : 448
11.   نهج البلاغة : الکتاب 53 منتخب میزان الحکمة : 618