نشانه های پایان: آمار بارداری نوجوانان آمریکایی

موسسه ملی بهداشت آمریکا آمارهای تکان دهنده‌ای از تعداد نوجوانان آمریکایی منتشر کرد که متحمل بارداری‌های ناخواسته می‌شوند. این آمار مشخص می‌کند بسیاری از دختران آمریکایی نخستین رابطه جنسی خود را که منجر به بارداری ناخواسته می‌شود، در سن 15 سالگی تجربه می‌کنند.
در این گزارش که خاطر نشان می‌کند این آمار در 15 سال گذشته بی‌سابقه بوده، آمده است بسیاری از نوجوانانی که در این لیست قرار می‌گیرند قبلاً رفتارهایی مثل سیگار کشیدن در دبیرستان و مقاطع پایین تر را تجربه کرده‌اند.
نوجوانان باردار در این تحقیقات معمولاً سنی بین 15 تا 19 سال دارند که به گفته مسئولان موسسه ملی بهداشت این افراد از زنان بالای 20 سال، بیشتر سیگار می‌کشند.
به گزارش برنا و بر اساس این مطالعات، 48 درصد از نوجوانان آمریکایی رابطه جنسی را تجربه کرده‌اند که این رقم نسبت به سال 2005 رشدی به‌اندازه 4 درصد را به نمایش می‌گذارد در حالی که این رقم نسبت به دهه 90 میلادی رقم کمتری را نشان می‌دهد

بیعت کردن 30000 نفر از قبیله بنى‏کلب با سفیانى

سفیانى در ماه رجب شورش کرده و به مبارزات نظامى و سیاسى و جنگ‏هاى خویش جامه عمل مى‏پوشاند و محدوده نفوذ خویش را گسترش مى‏دهد و در این زمان دیگران هم به او پیوسته و مجموعه‏ها و قبایل غیر دینى به دنبال او راه مى‏افتند. پیامبراکرم(ص) در این رابطه فرمودند:
سفیانى با 360 سوار شورش مى‏کند تا اینکه به دمشق مى‏رسد و در ماه رمضان هم 20000 نفر از قبیله بنى‏کَلَب با او بیعت مى ‏کنند.قبیله بنى‏ کَلَب، عمو زادگان سفیانى؛ یعنى همان قبایل دروز14 مى‏باشند که در آینده او را همراهى مى‏کنند. این قبیله در عصر معاویه نصرانى بودند و معاویه از آنها با مادر یزید (علیهم‏اللعنة) قاتل سیدالشهدا(ع) ازدواج کرد. بنابراین، سفیانى از اولاد یزید بن معاویة بن ابى‏سفیان (علیهم‏اللعنة) مى ‏باشد. پیروان این آیین در منطقه رمله (در بیابان برهوت شرقى فلسطین و غربى اردن و جنوب غربى سوریه دمشق) تا چند کیلومتر در اطراف آن سکنى گزیده‏اند.

بیمارى‌ها و مرگ‌ها از عوامل نزدیکى ظهو

بررسی حوادث و رویدادهایی که در پیشگویی های آخرالزمان (آخرین دوره حیات جوامع و سیستم های حکومتی قبل از تشکیل آرمان شهر مهدوی) در آیات و روایات ائمه معصومین(ع)

بسیاری از پیشگویی های مذکور شکی برای ما باقی نمی گذارد که حوادث و تحولاتی عظیم، قبل از ظهور و پایان جهان رخ خواهد داد. بنابراین هیچ گاه نباید از هیچ تلاشی در جهت تطبیق رخدادها و شرایط جهان با پیشگویی های آیات و روایات در مورد پایان جهان، فروگذار باشیم.
در بیشتر کتاب های روایی شیعه علایم این واقعه آمده است و به دلایلی مردم نسبت به این امور بی توجه هستند، البته نمی توان کم کاری متصدیان امور را در این خصوص نادیده انگاشت، زیرا بزرگان و علمای دین این آثار را به دست ما رسانده اند اما تکلیف ما فقط ذکر آثار نیست بلکه علاوه بر آن، پرداختن به جزئیات و مصداق شناسی این پیشگویی ها ضروری می نماید.

لازم به ذکر است که مسیحبت و یهود در این بحث ها گوی سبقت را از ما ربوده اند و هم اکنون این واقعیت در خصوص امریکا، صادق است. جایی که کتاب ها، تلویزیون و برنامه های رادیویی و حتی عملکرد و برنامه های جورج بوش، رییس جمهور امریکا، پیرامون پیشگویی های انجیل تمرکز کرده اند!
پس از اینجا معلوم می شود که نسبت به حوادث پیرامون خویش (زلزله ها، طوفان ها، کشتارها، مرگ های ناگهانی، قحطی ها، و هزاران بلایای دیگر) نباید بی تفاوت بود. زیرا اینگونه مصیبت ها در دوران پیشین به فراوانی امروز نبوده است. با در نظر گرفتن حوادث دنیای پیرامون خویش و مقایسه این وقایع به نسبت کل جهان، عمق فاجعه را آشکار خواهد شد. لذا نگارنده در جهت مصداق شناسی این پیشگویی ها برآمده است.
لازم به ذکر است که پس از ذکر آیات و روایات، مطالبی از کتب یهود و نصارا نیز در این خصوص ذکر گردیده است.
امید است که ذکر این مطالب باعث متوجه شدن قلوب مردم به حضرت ولی عصر(عج) و دلگرمی منتظران موعود آخرالزمان گردد.

آیات
«قطعا همه شما را با چیزی از ترس، گرسنگی و کاهش در مال ها و جان ها و میوه ها، آزمایش می کنیم و بشارت ده به استقامت کنندگان.»1
احادیث
امام محمدباقر(ع) در حدیثی شرایط موجود قبل از شروع دوران طلایی زندگی بشر را اینگونه توصیف کرده اند: «حضرت قائم(ع) قیام نمی کنند مگر آنکه ترس همه را فرا گرفته باشد، زلزله ها زیاد شده باشد، فتنه ها و بلاها دامن مردم را گرفته باشد، و طاعون همه را مبتلا کند.»2
امام صادق(ع) می فرمایند: «ناگزیر است که در پیش از ظهور قائم سالی باشد که مردم در آن گرسنه باشند. از کشته شدن، کاهش یافتن اموال و جان ها و محصولات بترسند. این در کتاب خداست که فرمود: قطعا همه شما را با چیزی از ترس، گرسنگی و کاهش در مال ها و جان ها و میوه ها، آزمایش می کنیم و بشارت ده به استقامت کنندگان.»3
ایشان تعداد کشته ها بر اثر این عوامل را پنج هفتم4 و در جایی دو سوم یا نه دهم5 ذکر می کنند.
امام علی(ع) فرمود: «پیش از ظهور قائم مرگ سرخ و مرگ سفید خواهد بود... مرگ سرخ با شمشیر و مرگ سفید همان طاعون است.»6
نیز در جایی امام صادق(ع) فرمود: «پیش از قیام قائم دو مرگ و میر عمومی رخ دهد، یکی مرگ سرخ و دیگری مرگ سپید،... مرگ سرخ با شمشیر و مرگ سپید با طاعون است.»7
قبل از ظهور مرگ های ناگهانی (موت فجأة)، بیماری های متنوع و همه گیر نظیر طاعون و وبا گسترش قابل توجهی دارند. از حضرت موسی بن جعفر(ع) از پدران خویش از پیامبر(ص) نقل شده است:
«ظهور بواسیر و مرگ ناگهانی و جذام (خوره) از علامت نزدیکی ساعت است.»8
کتب مقدس
«... و در بعضی جای ها قحطی ها، طاعون ها و زلزله ها پدید خواهند گردید.»9
«...به شمشیر و قحطی و مرگ و حیواناتف زمین، بکشند [خلق را].»10
با توجه به آیه و احادیث و روایات ذکر شده می توان مهم ترین این حوادث ذکر شده را اینگونه بیان نمود:
قحطی (کاهش محصولات، اموال و گرسنگی)
جنگ (کاهش در جمعیت و جان ها)
مرگ (به واسطه بیماری های کشنده)
این علامت ها در تقسیم بندی علائم ظهور، جزو حوادثی ذکر شده که بیشتر علامت نزدیکی ظهور است.
در این قسمت از بین موارد فوق به مرگ به واسطه بیماری به عنوان یکی از علایم نزدیکی ظهور پرداخته شده است.
این امور دو مرتبه تکرر می یابد:
یکی: در اواخر دولت بنی العباس که سپری شده است و تواریخ از قتل نفوس و کمی محصولات و قحطی در عراق و مصر و بلاد شام سخن گفته اند.
و دومی که در نزدیکی ظهور رخ خواهد داد.
طاعون در این روایات شامل هر مرض مسری مهلک است و به سبب آن که در آن زمان مهلک ترین بیماری شناخته شده بوده است از آن یاد شده است. پس لفظ طاعون سایر فجایع و بلایایی که خداوند برای تنبیه اقوام نافرمان بردار نازل می کند را نیز در بر می گیرد. البته، هر کدام از این وقایع ذکر شده (زلزله ها، جنگ ها و ...) زمینه را برای گسترش یک بیماری همه گیر (اپی دمی) آماده می کند.
امروزه بیماری ها به سرعت در حال گسترش هستند. در حالی که یکی می تواند به مرگ هزاران نفر منجر شود آن یکی می تواند بافت اجتماعی را از هم باز کرده و تعادل روابط ضروری برای ثبات کشورها را به هم می زند.
بزرگ ترین بیماری وحشت آفرین اخیر سارس (سندرم تنفسی حاد) بود، که سال گذشته صدها نفر را کشت و هزاران نفر را آشفته کرد. قبل از آن ایدز بود، که ده ها میلیون نفر را از بین برد و امروزه نیز در برخی از کشورها از هر ده نفر یکی را از پا در می آورد. فردا ممکن است این بیماری، یک بیماری دیگر باشد که می تواند سراسر زمین را درو کند، و به دنبال خویش مرگ و نابودی بیاورد.
اکنون به بررسی بزرگ ترین کشتارها بر اثر بیماری ها در دوران معاصر (که بی شک نسبت به دوران پیشین افزایش یافته است) می پردازیم.
مرگ سیاه
شاید مشهورترین قتل عام تاریخ مربوط به مرگ سیاه (Black Death) در قرن 14 میلادی باشد. حدود 20 میلیون نفر (یک سوم تا نصف جمعیت اروپا) در همان ابتدا جان خود را از دست دادند.
در سال 1346 میلادی، اخباری که به اروپا می رسید حاکی از شیوع یکی بیماری کشنده در چین بود که بسیاری از قسمت های آسیا را در بر گرفته بود. سال بعد یک بیماری مرموز دیگر در ایتالیا ظاهر شد. کارکنان کشتی هایی که از دریای سیاه عازم «مفسینا» بودند مبتلا به دمل های سیاه رنگی در سیر بغل و کشاله ران شدند. این نیز یکی بیماری خطرناک بود.
بیماری آنقدر کشنده بود که مردم می دانستند آن شب که به رختخواب می روند صیح روز بعد دیگر زنده نخواهند بود. دو نوع از این بیماری وجود داشت. اولی داخلی بود، که به تورم و خونریزی داخلی منجر می شد. این نوع از طریق تماس سرایت می کرد. دومی در شش ها متمرکز می شد از طریق سرفه و هوا منتقل می شد. برای این بیماری پیشگیری یا درمان شناخته شده ای وجود نداشت.
از جمعیت تمامی شهرها کاسته شده بود. ساختار اجتماعی به کلی از هم پاشیده بود. والدین کودکان خود را رها می کردند، شوهران و همسران همدیگر را ترک می کردند تا بمیرند. در بسیاری از موارد از ترس سرایت، کسی پیدا نمی شد تا جنازه ها را به خاک بسپارد. یکی از نویسندگان آن زمان از مشاهده 5000 جسد در درون یک مزرعه سخن می گوید.
تمامی این وقایع، سرنوشت امم و ففرَق پیشین (اهل مدین، اصحاب ایکه، قوم ثمود، اصحاب الرس، اصحاب السبت، قوم عاد و ...) را در ذهن تداعی می کرد. در آن زمان، کتاب های مقدس وسیله ای اولیه برای سنجش مصائب طبیعی بود. تنها راه برای درک چنین وقایعی این بود که جهان کنونی رو به پایان دارد. دیگر امیدی برای آینده وجود نداشت.
بیماری های مشابه در زمان های اخیر نیز مشاهده شده اند. قتل عام بزرگ لندن در سال 1664 و 1665 باعث نابودی حدود 70000 نفر از جمعیت 460000 نفری این شهر شد. در یک حادثه دیگر در کانتون و هنگ کنگ در سال 1894، 80000 تا 100000 نفر کشته شدند و در عرض 20 سال بیماری از جنوب چین به سراسر دنیا گسترش یافت و حدود 10 میلیون کشته بر جای گذاشت.
این دفروگر در سال 1899 از آسیا به آمریکا رسید. این بیماری امروزه نیز گزارش شده است و هر سال 15 نفر را به کام مرگ می کشاند. این بیماری از جوندگان نشأت گرفته و به وسیله کک به انسان منتقل می شود. گاهی گازگرفتگی توسط حیوانات نیز باعث سرایت آن می شود.
بیماری های منتشر شده توسط انسان
درطول تاریخ، این نوع قتل عام ها، به عنوان سلاح تهاجمی بر علیه ملت های دیگر به کار گرفته شده است. مغول ها اجساد مبتلا به این بیماری ها را از طریق منجنیق به داخل شهرهای محاصره شده می انداختند. بر اثر گسترش بیماری هزاران نفر در داخل شهرهای محاصره شده تلف می شدند.
در جنگ جهانی دوم، ژاپن کک های حامل بیماری را به داخل خاک چین انتقال داد. تجربیات طولانی به دست آمده در جنگ ها نشان داد که جنگ افزارهای بیولوژیکی یکی از راه های ممکن برای نابودی گسترده است. در سال 1969 معاهده ای بین ایالات متحده و 70 کشور دیگر امضا شد که تولید سلاح های بیولوژیکی را ممنوع اعلام کرده بود. اما علی رغم این اقدام اکنون پوشیده نیست که برخی از کشورها این معاهده را نادیده گرفته و به تولید این سلاح ها می پردازند.
شوروی سابق در طول جنگ سرد تلاش های زیادی را برای تولید سلاح های بیولوژیکی به کار برد. برای سال ها دانشمندان به تحقیق در امکان وجود راه هایی برای ایجاد تغییرات ژنتیکی در این عوامل اقدام نمودند تا آن را در مقابل درمان های مدرن مقاوم و پایدار سازند. پس از فروپاشی شوروی در سال 1992، این امر اهمیت زیادی پیدا کرد. ایالات متحده و متحدان او بیم داشتند که ممکن است این فن آوری به دست القاعده یا سایر گروه های تروریستی بیفتد و روزی از آن بر علیه این کشورها اقدام کنند.
بعد از جنگ اول خلیج در سال 1991، ناظران تسلیحاتی اعلام کردند که رژیم صدام حسین سلاح های شیمیایی در اختیار دارد و کلاهک های میکروبی را تولید کرده است تا بر علیه دشمنانش از آن استفاده کند. (سلاح هایی که امریکا و متحدانش در اختیار او قرار داده بودند تا علیه ایران استفاده کند) آنان هنوز هم بیم ناک هستند در صورت عدم کشف و نابودی آن ها، ممکن است گروه هایی همچون القاعده یا سایر گروه های افراطی آن را در اختیار گرفته و بر علیه منافع غرب به کار گیرند.
اکنون نیز ممکن است چنین حملاتی انجام شود. بر اساس یک بررسی انجام شده شیوع یک بیماری همچون آبله در امریکا در یک روز یک میلیون نفر را می کشد و دو یا سه برابر این تعداد را مبتلا می سازد.
بیماری های طبیعی در آن سوی این وقایع، نوع دیگری از طاعون در انتظار است. محققانی که در این زمینه تحقیق می کنند می گویند این یکی کاملا در خفا عمل می کند و می تواند هر لحظه منفجر شود.
80 سال قبل جهش ناگهانی در ویروس عامل انفلوآنزا منجر به یک اپی دمی جهانی شد که در طول فقط 18 ماه، 25 تا 40 میلیون نفر را در سراسر جهان نابود کرد. بسیاری این بیماری را یکی از بدترین فاجعه ها در طول تاریخ برشمرده اند. برخی از مورخان می گویند این بیماری باعث پایان جنگ جهانی اول شد.
دانشمندانی که در این زمینه تحقیق می کنند هشدار می دهند که این واقعه ممکن است بار دیگر اتفاق بیفتد.
آنفلوآنزا یکی از بزرگ ترین عوامل خطر آفرین در دنیای کنونی ما می باشد. ممکن است سایر موارد مشابه اکنون در حال تحول باشند. حدود 8 ماه یا بیشتر طول می کشد تا واکسن یکی بیماری ساخته شود در حالی که در آن سو یک بیماری دیگری شیوع پیدا می کند. محققان می دانند که نمی توانند جلوی بیماری های همه گیر را بگیرند. زمانی که مقامات بخواهند بفهمند چه اتفاقی افتاده، شاید برای نجات جان میلیون ها نفر دیر شده باشد.
بیماری سال گذشته (سارس) به سرعت شناسایی و در عرض چند هفته نقشه ژنی آن کشف شد. محققان سراسر جهان از آخرین فن آوری های پزشکی برای این مهم استفاده کردند. در مقایسه با آن، اقدام مشابه در مورد ویروس ایدز چندین سال طول کشیده و هنوز هم ادامه دارد در حالی که در همان آغاز 20 میلیون نفر را مبتلا کرده بود.
به هر حال ممکن است سال ها طول بکشد تا واکسنی برای مبارزه با سارس پیدا شود. در همین زمان بیماری های دیگر در انتظار این هستند که یک روز به نوع بشر حمله کنند. در این زمان نتایج بسیار مصیبت بار خواهد بود.
جنگ در یک نقطه از جهان همراه با یک بیماری مشابه آنچه که در جنگ جهانی اول اتفاق افتاد، می تواند فجایع بزرگی را که فقط در پیشگویی های آیات و روایات در مورد آخرالزمان ذکر شده، به بار بیاورد.

آخرالزمان و رویدادهای آن به ترتیب کدامند؟

در حکومت حضرت مهدی(ع) تولید و توزیع به گونه‌ای ساماندهی می‌شود که همه جا به نعمت و آبادانی می‌رسد. امام باقر(ع) می‌فرمایند: در تمام زمین هیچ ویرانه‌ای نمی‌ماند جز اینکه آباد می‌شود

ترسیم کامل و درست دوران ظهور، چندان امکان پذیر نیست، اما به صورت خلاصه، می توان گفت، پس از آنکه شرایط و زمینه های ظهور، مانند تعداد مناسب یاران و آمادگی مردم برای پذیرش حضرت فراهم گشت امام در مکه ظاهر می شود و با معرفی خود ظهور منجی را اعلام می دارد. این در زمانی است که قدرت طلبان و سودجویان، به خاطر منافع مادی خود به ظلم و فساد دامن زده اند و جنگ ها و خونریزی های متعددی را ایجاد می کنند که نتیجه آن چیزی جز عقب ماندگی و شیوع بیماری ها، فقر اکثریت و کم رنگ شدن حقایق و مظاهر دین نیست.
البته باید توجه داشت که در چنین وضع اسفباری، انسان های پاک و وارسته ای پیدا می شوند که با تمام تلاش و کوشش خود، سعی در آگاهی دادن به مردم و زمینه سازی برای ظهور دارند. در روایات از زمینه سازی مردم ایران اشاره به میان آمده است و این که علم و معارف دین در قم ظاهر می شود و از آنجا به دنیا پخش می شود.
با ظهور حضرت در مکه و تجمع یاران 313 نفری بر گرد او و بیعت با آن بزرگوار، همه نگاه ها، چه دوستان و چه دشمنان، به سمت مکه دوخته می شود. لشکری از سفیانی که برای مقابله با حضرت به سمت مکه به راه افتاده در سرزمین بیداء به زمین فرومی رود. در همین حال یاران امام نیز به سمت مکه حرکت می کنند تا جمعیتی بالغ بر 10 هزار نفر شکل می گیرد و در این هنگام، خروج صورت می گیرد. امام مهدی(ع) با یاران خود چه از افراد بشر و چه از ملائکه پس از تسلط بر مکه و اصلاحات در آن، ازجمله کوتاه کردن دست افرادی که به بیت المال تجاوز کرده اند، به طرف مدینه و سپس عراق حرکت می کند و در این سیر، یاران و دوستان دیگری نیز به جمع لشکر حضرت اضافه می شوند.
در عراق، با دو مشکل روبه رو می شود:
1. گروهی به ظاهر دیندار مقابل ایشان قرارمی گیرند. وقتی نصایح حضرت و موعظه ایشان در دل آنان اثر نمی گذارد، کار به جنگ می کشد و همه آنان کشته می شوند.2
2. با لشکر سفیانی مقابله می کند. این در زمانی است که حضرت کوفه را نیز به تصرف خود درآورده است. گفت و گوها و اندرزهای حضرت، در دل چون سنگ آنان نیز اثر نمی گذارد و جنگ شعله ور می شود که منجر به هلاکت سفیانی و یاران او می شود.
*ناگفته نماند سفیانی فردی از تبار بنی امیه است که حدود یکسال قبل در حدود سوریه سر به طغیان می گذارد و بخش هایی از سرزمین اسلامی، مانند سوریه و اردن و عراق را تحت حکومت خود درمی آورد.
پس از تسلط بر عراق، دو برنامه دیگر در دستور کار حضرت قرارمی گیرد
1. اعزام یاران به نقاط مختلف جهان برای گسترش حاکمیت عدل الهی؛
2. برخورد با مسیحیان و یهودیان. نزول حضرت عیسی(ع) و نماز خواندن ایشان پشت سر امام مهدی(ع) را در این باره، باید ارزیابی کرد. در مورد چگونگی برخورد حضرت مهدی(ع) با مسیحیان و یهودیان، به صورت شفاف و روشن روایات معتبری نداریم، ولی از مجموع روایات استفاده می شود که در طی مدت نه چندان طولانی، آنان تسلیم می شوند و دین اسلام سراسر عالم را فرامی گیرد.
هرچند اصل رجعت مورد پذیرش شیعه است و اعتقاد به آن بر اساس آیات و روایات است؛ ولی جزئیات این مسأله چندان شفاف و روشن نیست. ازجمله آنها رجعت ائمه معصومین(ع) است. در روایات تصریح روشنی به رجعت امام حسین(ع) شده است، اما درمورد رجعت سایر ائمه و ویژگی‌های آن، مطلب به طور دقیق و روشن نیست.
مناسب است سیمای دوران ظهور را به صورت خلاصه مرور می کنیم:
هدف از آفرینش مجموعه بزرگ هستی، کمال و نزدیکی هر چه بیشتر انسان‌ به منبع همه کمالات یعنی خداوند است و نیل به این آرمان بزرگ نیازمند ابزار و وسایلی است که حکومت جهانی حضرت مهدی(ع) در پی فراهم آوردن اسباب تقرب به سوی خداوند متعال و برداشتن موانع از این مسیر است.
و با توجه به اینکه انسان موجودی است ترکیب یافته از جسم و جان، بنابراین رسیدن به کمال لازمه، همان عدالت است که ضامن سلامت رشد انسان در سیر مادی و معنوی است و اهداف حکومت حضرت مهدی(ع) نیز در دو محور رشد معنوی و اجرای عدالت و گسترش آن قابل طرح است.
امام حسین(ع) می‌فرمایند: اگر از دنیا جز یک روز باقی نمانده باشد خداوند آن روز را طولانی کند تا مردی از فرزندان من قیام کند و زمین را از عدل و داد پر کند پس از آنکه از ستم آکنده شده باشد. این چنین از پیامبر اکرم(ص) شنیدم.
امام کاظم(ع) در تفسیر آیه شریفه" اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یُحْیِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها قَدْ بَیَّنَّا لَکُمُ الْآیاتِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ"(حدید/17) فرموده‌اند: مقصود این نیست که زمین را از باران زنده می‌کند بلکه خداوند مردانی را بر می‌انگیزد که عدالت را زنده می‌کنند پس به سبب جان گرفتن عدل در جامعه، زمین زنده می‌شود.
اما با توجه به روایات فراوانی که درباره دوران حکومت حضرت مهدی(ع) موجود است، برنامه‌های حکومتی حضرت را در 3 محور می‌توان خلاصه کرد:
1. برنامه فرهنگی 2. برنامه اقتصادی؛ 3. برنامه‌های اجتماعی.
1. برنامه فرهنگی:
در انجام برنامه فرهنگی، مهمترین محوری این برنامه عبارتند از:
الف. احیای کتاب و سنت:
امام علی(ع) می‌فرمایند: در روزگاری که هوای نفس حکومت می‌کند(امام مهدی(ع) ظهور می‌کند) و هدایت و رستگاری را جایگزین هوای نفس می‌سازد و در عصری که نظر اشخاص بر قرآن مقدم شده، افکار را متوجه قرآن می‌گرداند و آن را حاکم بر جامعه می‌سازد.
ب. گسترش معرفت و اخلاق:
امام باقر(ع) می‌فرماید: زمانی که قائم ما قیام می‌کند دست خود را بر سر بندگان خواهد نهاد و عقل‌های ایشان را جمع کرده و اخلاق آنها را به کمال خواهد رسان.
ج. رشد دانش بشر به طور چشمگیر و بی سابقه:
امام باقر(ع) فرموده‌اند: در زمان امام مهدی(ع) به شما حکمت و دانش داده می‌شود تا آنجا که زن در درون خانه‌اش مطابق کتاب خدا و سنت پیامبر قضاوت(رفتار) می‌کند.
می‌دانیم که رفتار صحیح ریشه در علم و دانش گسترده دارد که این روایت شریف حکایت از آگاهی و شناخت عمیق از آیات قرآن و روایات اهلبیت(ع) دارد.
د. مبارزه با بدعت‌ها:
بدعت به معنای داخل کردن اندیشه و آرای شخصی در دین و دین داری است. آنچه از تمایلات شخصی و هواهای نفسانی وارد دین شده، حضرت مهدی(ع) با آن مبارزه می‌کنند.
امام باقر(ع) می‌فرمایند: هیچ بدعتی را وانگذارد. مگر اینکه آن را از ریشه برکند و از هیچ سنتی (پیامبر) نمی‌گذرد مگر اینکه آن را برپا خواهد داشت.
2. برنامه‌های اقتصادی:
برنامه‌های اقتصادی در حکومت حضرت مهدی(ع) به صورت مطلوبی تدوین شده تا اولا امر تولید سامان یابد و از منابع طبیعی بهره بردای شود و ثانیا ثروت به دست آمده به شکل عادلانه بین همه طبقات توزیع شود.
موارد اقتصادی دوران حاکمیت حضرت:
الف. بهره‌وری از منابع طبیعی:
در زمان حضرت مهدی(ع) و به برکت حکومت ایشان آسمان سخاوتمندانه می‌بارد و زمین بی دریغ ثمر می‌دهد.
امام علی(ع) فرمودند: و چون قائم ما قیام کند آسمان باران می‌ریزد و زمین گیاه بیرون می‌آورد.
امام باقر(ع) فرمودند: تمام گنج‌های زمین برای او آشکار می‌گردد.
ب. توزیع عادلانه ثروت:
از عوامل اقتصاد بیمار، انباشته شدن ثروت در نزد گروه خاصی است. در دوران حکومت عدل مهدوی اموال و ثروت بیت المال به طور مساوی بین مردم تقسیم می‌شود. امام باقر(ع) می‌فرمایند: وقتی قائم خاندان پیامبر قیام کند،(اموال را) به طور مساوی تقسیم می‌کند و در میان خلق به عدالت رفتار می‌کند.
و همچنین فرمودند: امام مهدی(ع) میان مردم به مساوات رفتار می‌کند به گونه‌ای که کسی پیدا نشود که نیازمند زکات باشد.
ج. عمران و آبادی:
در حکومت حضرت مهدی(ع) تولید و توزیع به گونه‌ای ساماندهی می‌شود که همه جا به نعمت و آبادانی می‌رسد.
امام باقر(ع) می‌فرمایند: در تمام زمین هیچ ویرانه‌ای نمی‌ماند جز اینکه آباد می‌شود.
3. برنامه‌های اجتماعی:
در حکومت عدالت گستر حضرت مهدی(ع) برنامه‌هایی براساس تعالیم قرآن و عترت(ع) اجرا می‌شود که به سبب اجرای آنها محیط زندگی زمینه‌ای برای رشد و تعالی افراد خواهد بود. در این زمینه روایات فراوانی رسیده است. که به پاره‌ای از آنها اشاره می‌کنیم.
الف. احیاء و گسترش امر به معروف و نهی از منکر:
در حکومت جهانی حضرت مهدی(ع) فریضه بزرگ امر به معروف و نهی از منکر به صورت گسترده به اجرا گذاشته خواهد شد.
امام باقر(ع) می‌فرمایند: مهدی(ع) و یاران او، امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند.
ب. مبارزه با فساد و رذائل اخلاقی:
حضرت مهدی(ع) در عمل به مبارزه با فساد و تباهی و زشتی می‌پردازد، چنانچه در دعای شریف ندبه می‌خوانیم: "این قاطع حبائل الکذب و الافتراء این طامس آثار الزیغ و الاهواء ...؛ کجاست آن که ریسمان‌های دروغ و افتراء را ریشه کن خواهد کرد. کجاست آن که آثار گمراهی و هوای و هوس را نابود خواهد ساخت".
ج. عدالت قضایی:
اوست که قسط و عدل را در سطح جامعه حاکم می‌کند و همه عالم را پر از عدالت و دادگری می‌کند.
امام رضا(ع) فرمودند: وقتی او قیام کند زمین به نور پروردگارش روشن گردد و آن حضرت ترازوی عدالت را در میان خلق نهد. پس (چنان عدالت را جاری کند که) هیچ کس بر دیگری ظلم و ستم روا ندارد.
مناسب است در پایان به یکی از تحولات چشمگیر زمان حضرت مهدی(ع) که همانا بهداشت طبیعت و بهداشت روان است اشاره‌ای گذرا داشته باشیم. زیرا یکی از مشکلات جامعه بیش از ظهور امام زمان(ع) وضع تأسف بار بهداشت طبیعت و روان است که در نتیجه بیماری‌های واگیر و مشکلات روانی زیادی جامعه بشریت را فرا می‌گیرد. بیماری‌‌هایی مانند جذام، طاعون، وبا، فلج، سکته، سرطان و صدها بیماری خطرناک دیگر. این اوضاع دلخراش و دردناک در اثر آلودگی محیط زیست و در نتیجه به کارگیری سلاح‌های شیمیایی. اتمی و میکربی پدید می‌آید.
امام سجاد(ع) در این باره می‌فرمایند: هنگامی که قائم(ع) ما قیام کند خداوند عزوجل بیماری و بلا را از شیعیان ما دور می‌سازد...
امام صادق(ع) می‌فرمایند: هنگامی که حضرت قائم(ع) قیام کند خداوند بیماری‌ها را از مؤمنان دور می‌سازد و تندرستی را به آنان باز می‌گرداند.
به امید روزی که بتوانیم آن دوران نورانی و سراسر معنوی را درک کنیم.
اصطلاح "آخر الزمان" در گفتار‌های ادیان آسمانی مطرح شده است و مراد از آن روز پایانی عمر دنیا (معنای لغوی) نیست؛ بلکه مراد از آن دوره زمانی خاص است که به نحوی معنای آخر بودن را دارد. اصطلاح آخرالزمان به 3 دوره اطلاق شده است:
1. دوره پیامبر خاتم(ص) که دوران پیامبر اسلام تا قیامت را شامل می‌شود. در این صورت آخرالزمان، یعنی، بعد از آن بزرگوار پیامبر و شریعت دیگری نخواهد آمد و دوره آخرین شریعت است.
2. دوره غیبت و سال‌های قبل از ظهور؛ آخرالزمان طبق این معنا پایان دوره ظلم‌ها و فساد‌ها و حکومت‌های غیر الهی است و با ظهور، همه مظاهر شرک و ظلم و فساد از بین می‌رود.
3.دوران ظهور؛ یعنی زمان تشکیل دولت عدل الهی و این حاکمیت تا آخر عمر دنیا برقرار می‌ماند و دیگر از بین نمی‌رود.

سرزمین های درگیر در واقعه شریف ظهور: حلب

حلب شهری است از بلاد کهن شامات که امروزه در شمال سوریه واقع شده است. حلب به معنای «شیر» خوراکی است. گفته شده حضرت ابراهیم علیه‌السلام در آنجا شیر گوسفندان خود را می‌دوشید و به فقیران می‌داد.

این شهر توسط ابوعبیدة جراح، سردار سپاه خالد بن ولید توسط مسلمانان فتح شد.
یکی از شهرهایی که نام آنها در روایات آخر الزمان دیده می‌شود، شهر حلب است. در بیشتر روایات این شهر به عنوان یکی از کُوَر خمس (مناطق پنج‌گانه) ذکر شده است که در آخرالزمان تحت سیطرة سفیانی در می‌آید.
 
قحطی‌ها و کشتارهای آخرالزّمان در حلب
در بیان قحطی‌ها و کشتارهای آخرالزّمان در حلب، به نقل از امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) چنین آمده است: «شهر زوراء (بغداد) در اثر شورش‌ها و فتنه‌ها ویران می‌شود، شهر واسط در اثر طغیان آب خراب می‌گردد. مردم آذربایجان به وسیلة طاعون هلاک می‌شوند، مردم موصل از گرسنگی و گرانی می‌میرند، شهر حلب در زیر صاعقه از بین می‌رود و...»2

سفیانی در حلب
همچنین از آن حضرت (علیه‌السلام) نقل شده است که: «... بدا به حال حلب از محاصره آنان» این روایت در مورد سیطره یافتن سپاهیان سفیانی بر مناطق پنج‌گانه است.
پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در مورد سپاه سفیانی و چگونگی حرکت او می‌فرماید: «سفیانی با 3600 اسب سوار حرکت کرده، وارد دمشق می‌شود، و ماه رمضان فرا نمی‌رسد جز اینکه 30 هزار نفر از قبیله کلب با او بیعت می‌کنند. آنگاه سپاه مجهّزی را به عراق می‌فرستد و 100 هزار نفر را در بغداد طعمه شمشیر می‌سازد. سپس دامنة جنگ به کوفه کشیده می‌شود و شهر کوفه توسط آنان تاراج می‌شود.»

کامل سلیمان در اثر ارزشمند خود «یوم الخلاص» می‌نویسد، حرکتهای ایذایی و یورش‌های ناجوانمردانه او به دمشق و حلب و حمص و رقّه، پس از درگیری‌های قیس و ابقع و اصهب و یمانی آغاز می‌شود.

بنابراین شورش سفیانی از دمشق و با تصرف آن، آغاز می‌شود؛ بدین‌گونه که اصهب و ابقع را که مدعیان حاکمیت بر مردم جهان هستند، شکست می‌دهد و بر منبر دمشق بالا می‌رود و از بنی‌کلب بیعت می‌گیرد تا او را در جنگ و تصرف کشورها یاری کنند. و سپس برای تاراج کشورها حرکت می‌کند.

رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله می‌فرمایند: «هنگامی که سفیانی بر پنج منطقه دمشق، حمص، حلب، اردن و قنّسرین تسلط یافت نه ماه برای او بشمارید.» در دیگر احادیث نیز آمده است که مدت حکومت سفیانی به اندازه زمان حمل، یعنی نُه ماه است.3 پس از این مدت حضرت مهدی عجل‌الله‌فرجه ظهور می‌کنند و با سپاه سفیانی درگیر می‌شوند. سپاه سفیانی در مکانی بین مکه و مدینه، به نام «بیدا» در زمین فرو می‌روند و خود او توسط حضرت مهدی عجل‌الله‌فرجه در کنار دریاچه طبریه به هلاکت می‌رسد.
 
پی نوشت:
1.     دایرة المعارف تشیع.
2.     غیبت نعمانى، محمد بن ابراهیم نعمانى، ص 134 به نقل از روزگار رهایی، ج2، 971.
3.     همان، ص 163، به نقل از روزگار رهایی، ج2، 1129.
 
منبع: دانشستان سرزمین های درگیر، به کوشش اسماعیل شفیعی سروستانی، ص 503