یاران امام زمان (عج): پیدای آسمان ها

ضرب المثل" تو آسمون ها دنبالتون می گشتیم، رو زمین پیداتون کردیم" مَثَل کسانی است که در غیبت های طولانی اند می مانند.
این ضرب المثل در یک جا مصداق دارد. این ها کسانی اند  که سال های سال منتظر هستند. این ها در زمین کاملا ناشناخته اند؛ اما در آسمان ها، در اعماق دل های امامانشان کاملا شناخته شده اند. این ها روی زمین خاکی، بر روی سیاهی های آن، در دل دشمنان و تاریک دلان جایگاهی ندارند و ناشناخته اند.

آن ها در میان مردم  عامی، خیلی عادی و بدون زرق و برق زندگی می کنند ولی به کارهای مهم مشغول هستند؛ اما هیچ کس جز امام عصر(عج) آن ها را نمی شناسد. آن ها در زمین مهجور و غریب زندگی می کنند.

آن ها جایگاهشان در سفیدی آسمان ها، در  دل روشن ضمیرانی است که همواره به یاد آقایشان هستند.
به راستی که باید چشم به آسمان ها بدوزیم و دعایی بکنیم تا این سیصد و سیزده یار بی بدیل را پیدا کنیم و بخواهیم هر چه زودتر بر روی زمین در کنار امام زمانمان(علیه السلام) آن ها را زیارت کنیم.

امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) هنگام توصیف یاران فرزندشان مهدی موعود(علیه السلام) می فرمایند:
"پدر و مادر فدای گروهی باد که اسامی آن ها در آسمان معروف است و در زمین ناشناخته هستند."(1)

****

 
پی نوشت
1. بشارة السلام، ص 83. نهج البلاغه، ج 2، ص 126
 منبع: یاران امام زمان(علیه السلام)؛ مجموعه روایات مهدوی، گروه پژوهش مؤسسه فرهنگی موعود، انتشارات موعود عصر(عج)، تهران سال 1390، چاپ دوم، صص 33 و 34.