دلم گرفته...

آقا جونم...

مگه جدتون نفرمودند انا و علیٌ ابواهذه الامه...

مگه جدتون نفرمودند امام از پدرو مادر نسبت به امت دلسوزتره...

کجایی ...

هر لحظه داره به دلتنگیام اضافه میشه...

...

تو که یک گوشه چشمت غم عالم ببرد...

حیف باشد که تو باشی و مراغم ببرد...

قربونت برم ...                                                            دیگه اجازه نمی گیرند...

پهنای صورتم جایی برا اشکام نداره...

چرا داره اینطوری میشم...

اره ...
همینه...

تازه فهمیدم دلم از خاک پای زینب(س) است

اشک های دیده ام از اشک های زینب(س) است

تولد گریه...

مادرش...

پرسید: چرا پیراهن سیاهت رو در نمی آوری؟ آخه هشتم ربیع هم که گذشت هم تموم شد.

گفتم:کسیکه یکی که عزیزانش از دنیا میره تا چهل روز به احترامش پیراهن سیاه می پوشه، بعد چهل روز صاحب عزا با یک پیراهن سفید می آید و پیراهن سیاهش را در می آورد.

گفتش: پس تو کی می خواهی سیاهت را در بیاوری، چهل روز هم که گذشت.

گفتم: پیراهن من را اونی که به تنم کرده باید دربیاورد . خود صاحب باید برایم پیراهن سفید بیاورد تا من سیاهم رو در بیاورم.

گفتش: اون کیه؟

گفتم: مادرش...

  السلامُ عَلَیکِ یا فاطمه الزهرا(س)

عزیز دلم...

آقا جونم...

خودمونی...

به کی میخوام عید مبارک بگم...

به کی ...

خودت که میدونی یتیم دارم میشم...

نه آقا اشتباهه ...

یتیمیم...

مگه نه؟؟؟

دلم به کی میخواد خوش باشه...

به بهانه ی اومدن سال نو بهم  تبریک میگیمو ... بعدانگار نه انگار عیدمون داره عزا میشه...

...

چقدر سخته فاصله ی بین من وتو

یکی برا خودش سعی حق و باطل میکنه ...

بی انکه بدونه کجاست...

وقتی حتی عاشورا اذیتش میکنه...

وقتی حتی روضه ازارش میده...

وقتی...

آه عزیزم ...

القصه...

رفقام دارن از دستم میرن...

قبل سال تحویل که رفتم پهلوش حال خوشی نداشت...

انگار دیگه میخواد پر بکشه...

درد می کشید...

یکی از پرستارامیگفت فکر نمیکنم دیگه خونوادش بخوان ببیننش...

متوجه بود و می شنید...

لبخند زد و گفت  ...

راحت میشن...

چرا اینطور شدیم...

بهمین راحتی...

کی دلش میاد...

اره

امشب دوباره خاطراتت جان گرفته

یک چفیه و تسبیح و عکسی یادگاری

باید تو را توصیف کرد این گونه شاید:

شمعی که سرگرم است با شب زنده داری

فریاد تو با موج های "کرخه" رقصید

در عمق جان " راین" هم حتی اثر کرد

چیزی بگو، حرفی بزن همراه بغضت

باید جهان را از شکوهت باخبر کرد

عزیز دلم...

آه...

             بیچاره شدم...

                               حسین جان...

خواهی خلاص شوی زدستم بگو بمیر

                                                                           اما مدال نوکریت را زمن نگیر

 من غیر نوکری تو درسی نخوانده ام

                                                               گویی زپیش من برو یعنی همان بمیر

 آقا جونم...

دردت بجونم...

ما هر چه بد شویم زکویت نمی رویم

از ما گناه آید و بخشودن از امیر

 ما نذر کرده ایم فدای شما شویم

گر لحظه ای جمال تو ببینیم سیر سیر

 هر رعیتی نگاه به ارباب میکند

جز ان کسی که از روی شرم است سر به زیر

خودت که میدونی بیچاره ام ...

طاقتشو ندارما...

جون ناز دانه ات...

آی دلای وضو گرفته...

                            شما بگید...

                                      کی میتونه طاقت بیاره...

                                                                             اون زینب بود که طاقت آورد..

                                                                                                              اصلا نمیشه...

نمیشه...

دلتنگم...

دلتنگ...

میدونم ...

میدونم...

ولی درهم آقا قبول کن...

عزیز دلم...

 آسمان خشک شد و نیست خبر، یعنی چه؟

شعر می بارد و اکسیر هنر یعنی چه؟

رنگ این قافیه از غم شد و وزنش ماتم

هی ردیفم شده: او رفته سفر...، یعنی چه؟

روضه خوان گفت تو را کرب و بلا خواهم برد

هر که دارد هوس خون جگر یعنی چه؟

روضه خوان گفت زنی پشت دری...اما  بعد...

تو بیا ترجمه کن سینه و در یعنی چه؟

گفت مردی شده غربت زده و محرم چاه

پس «علیٌ بشرٌ کیفَ بَشر» یعنی چه؟

گفت یک کودک لب تشنه به دنبال سراب

بر کف دست پدر... تیر سه سر یعنی چه؟

آه ای حضرت موعود بیا ثابت کن

"ارثِ این مادرِ خم گشته کمر" یعنی چه؟