پیر مرد فرتوت و نابینایى، در حال گدایى، بر امیرمؤمنان علیبنابیطالب علیهالسلام گذشت.
امام فرمود: این مرد کیست و چرا گدایى مى کند؟
جواب گفتند: "نصرانى است"
امام علیهالسلام فرمود: تا آن زمان که قدرت کار
کردن داشت از او کار کشیدید و اینک که پیر شده و قدرت کار کردن ندارد، از
تأمین روزى وى دریغ مى ورزید؟ از بیت المال زندگى او را تأمین کنید.
متن حدیث:
مَرَّ
شَیخٌ مَکفُوفٌ کَبیرٌ یَسألُ. فَقالَ أمیرُالمُؤمِنینَ: ما هذا؟ فقالُوا :
یا أمیرَالمُؤمِنینَ! نَصرانیٌّ. فَقالَ : استَعمَلتُمُوهُ حَتّى إذا
کَبُرَ و عَجَزَ مَنَعتُمُوهُ ، أنفِقُوا عَلَیهِ مِن بَیتِ المالِ
«وسائل الشیعه، جلد15، صفحه66»