در فرهنگ عرب، اگر کسی از خاندانشان کشته شده و
انتقام خون او هنوز گرفته نشده باشد، بر بام خانه مقتول، پرچمی
![](http://mastoor.ir/images/news/yaran-mahdi.jpg)
سرخ
برافراشته می شود که نشان دهنده ادامه دار بودن این جنگ است.
سالیان سال است که پرچم سرخ گنبد امام حسین(علیه السلام) را می بینیم و
شاید برای خیلی از ما سؤالی ایجاد شده که چرا پرچم سرخ ؟ علتش همین است.
جامعه شیعه منتظر است، منتظر آخرین حجت الهی است تا انتقام بدترین
روزهایی که بی امیه(لعنت الله علیه) بر خاندان رسول خدا(صلی الله علیه و
آله وسلم) روا داشته است را بگیرد و همه آنانی که حتی به اندازه چوبی به
کوتاهی و نازکی کبریت در این ظلم بزرگ سهیم شدند و به این امر راضی بودند،
به سهمگین ترین مجازات تاریخ دچار کند.
این رویداد مهم الهی، که وعده ای صادق است چگونه و توسط چه کسانی محقق می شود؟
زمانی
که وقتش برسد، خداوند به آقایمان اذن می دهند و ایشان ظهور خواهند کرد.
اما در این راه یارانی هستند که به امام می پیوندند تا همه آن چه که باید
با دستان با کفایت امامان محقق شود، جامه عمل بپوشد.
این ها، همان
سیصد و سیزده یار باوفایی هستند که تمثیل ابرهای پاییزی را به درستی
برایشان انتخاب کرده اند. آن ها در هر کجای این سرزمین خاکی که باشند در آن
روز موعود گرد هم می آیند تا انتقام خون امام حسین(علیه السلام) و
یارانشان را بگیرند و خداوند در این انتقام دلهایشان را به هم گره می زند و
الفتی ایجاد می کند تا یارای آقایشان باشند.
امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) می فرمایند:
"به خدا سوگند آن ها چون قطعه های ابر پاییزی برای بدترین روز بی امیه گرد می آیند، آنگاه خدا دل های آن ها را الفت می بخشد."(1)
****
پی نوشت
1. بشارة الاسلام، ص 62.
یاران
امام زمان(علیه السلام)؛ مجموعه روایات مهدوی، گروه پژوهش مؤسسه فرهنگی
موعود، انتشارات موعود عصر(عج)، تهران سال 1390، چاپ دوم، ص43